مطالعه ی حاضر به بررسی تاثیر
شادکامی بر
یادگیری دانش آموزان پرداخته است .
شادکامی ، به عنوان یک حالت روانشناختی مثبت ، نقش مهمی در فرایندهای
یادگیری و عملکرد تحصیلی ایفا می کند . این تحقیق با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی و با شرکت ۳۰۰ دانش آموز از مقاطع مختلف تحصیلی در یک دوره زمانی ۶ ماهه انجام شده است . ابزارهای اندازهگیری شامل پرسشنامه ی استاندارد
شادکامی آکسفورد و آزمونهای عملکرد تحصیلی بوده است .نتایج تحقیق نشان داد که دانش آموزانی که سطوح بالاتری از
شادکامی را گزارش کردهاند، در مقایسه با همتایان کمتر شاد خود، عملکرد تحصیلی بهتری داشته اند. به طور خاص، یافته ها نشان داد که
شادکامی با افزایش انگیزه، توجه ، و حافظه ی کاری
دانش آموزان مرتبط است ، که همگی عوامل کلیدی در فرآیند
یادگیری به شمار می روند . همچنین ،
شادکامی با کاهش استرس و اضطراب ارتباط داشته ، که به نوبه خود می تواند محیطی سازگار برای
یادگیری ایجاد کند. علاوه بر این ، تحقیق حاضر به بررسی راهکارهایی برای افزایش
شادکامی در محیط های آموزشی پرداخته است . رویکردهایی نظیر ادغام فعالیت های فیزیکی و هنری در برنامه درسی ، تاکید بر همکاری و ارتباطات مثبت بین
دانش آموزان و معلمان، و ایجاد فضاهای آموزشی که احساس تعلق و امنیت را تقویت می کنند، به عنوان عوامل موثر در افزایش
شادکامی شناسایی شده اند.در پایان، این مطالعه تاکید می کند که
شادکامی باید به عنوان یک عنصر مهم در برنامه ریزی های آموزشی در نظر گرفته شود و مدارس باید رویکردهایی را برای بهبود
شادکامی دانش آموزان به کار گیرند تا به این ترتیب ،موفقیت حاصل شود.