مدیریت کشاورزی ارگانیک و پایدار و نقش آن درامنیت غذایی

لغت پایدار برشرایط یکنواخت و با ثبات دلالت دارد . شرایط یکنواخت افق های دور دست را در بر می گیرد . عدم شناخت و اطلاعات کافی و فقدان تفاهم در مورد منابع ، آب و هوای جهان و تنوع آن ، تکنولوژی آینده ، نقش مردم در کشاورزی و رابطه کشاورزی با محیط باعث شده است که پیش گویی در رابطه با آینده کشاورزی مشکل باشد .کشاورزی پایدار نوعی کشاورزی است که در جهت منافع انسان بوده ، کارایی بیشتری در استفاده از منابع دارد و با محیط در توازن است . به عبارتی کشاورزی پایدار باید از نظر اکولوژیکی مناسب ، از نظر اقتصادی توجیه پذیر و از نظر اجتماعی مطلوب باشد در سال های اخیر برای نیل به حفظ حیات طبیعی، تنوع زیستی، پایداری منابع خاک و آب و حفظ محیط زیست، به کشاورزی از دیدگاه پایدار و ارگانیک نگاه شده است. کشاورزی پایدار برای حصول تولید در دراز مدت و سازگار با محیط، بر نهاده های کم انرژی و مقادیر کم مواد شیمیایی متکی است و در آن اثرات متقابل و فرایندهای اکولوژیکی ضروری می باشد که نتیجه آن تولید محصول و غذای سالم تر برای انسان است. بنابراین با در نظر گرفتن نقش مهم بخش کشاورزی در تولید غذا، اشتغال، حفاظت از منابع طبیعی ، بهبود زندگی کشاورزان به عنوان بخش عظیمی از جمعیت جامعه و بطور کلی در اقتصاد کشور، استفاده بهینه از منابع طبیعی، انسانی و مالی در جهت پایداری تولید مواد غذایی و ایجاد ثروت و در نتیجه زدودن محرومیت از سطح روستاها و توسعه مناطق محروم بعنوان جایگاههای اصلی تولید و تامین امنیت غذایی همه مردم و حفظ استقلال کشور و تاثیر آن بر سایر عرصه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی؛ اجرای روشهای مدیریتی و حمایتی در اجرای روشهای کشاورزی پایدار و پربازده و توسعه مناطق محروم و روستاها از اهمیت بسزایی برخوردار است.

Keywords:

کشاورزی پایدار , مناطق محروم , توسعه اقتصادی , امنیت غذایی