تحلیل ارتباط ویژگی های شخصیتی و واسطه گری سبک های دفاعی با سازگاری زناشویی زوجین شاغل

پژوهش حاضر با هدف تحلیل ارتباط ویژگی های شخصیتی و واسطه گری سبک های دفاعی با سازگاری زناشویی زوجین شاغل می-باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل ۱۰۰۰ نفر از زوجین شاغل دامنه سنی ۲۰ تا ۴۰ سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده و دادگاه خانواده کرج در بهار و تابستان ۱۴۰۰ می باشد. نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای ساده و حجم نمونه به تعداد ۲۷۸ نفر بوده که با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان-گرجسی صورت گرفته است. ایزارهای پژوهش شامل ۴ بخش پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه پنج عاملی نئو، پرسشنامه سبک های دفاعی و مقیاس سازگاری زناشویی اصلاح شده، می باشد. داده های پژوهش با استفاده از روش الگویابی معادله های ساختاری تحلیل شده است. یافته های پژوهش نشان می دهند که از بین ویژگی های شخصیتی، توافق پذیری به صورت مثبت و روان رنجورخویی به صورت منفی سازگاری زناشویی را در زوجین شاغل پیش بینی می کند. سبک دفاعی رشدیافته رابطه بین دو ویژگی شخصیتی گشودگی و برونگرایی با سازگاری زناشویی را به صورت مثبت و رابطه بین ویژگی روان رنجورخویی با سازگاری زناشویی را به صورت منفی میانجی گری می کند. هم چنین، رشد نایافته و نوروتیک ارتباط ویژگی های شخصیتی را با سازگاری زناشویی به استثنای روان رنجورخویی به صورت منفی میانجی گری می کند. بنابراین، صفات شخصیتی به عنوان پیش آمادگی هایی که افراد با خود در روابط زناشویی وارد می کنند؛ بر سبک های دفاعی افراد در برخورد با مشکلات زناشویی اثرگذار بوده و ممکن است منجر به کاهش یا افزایش سازگاری زناشویی شود.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , سبک های دفاعی , سازگاری زناشویی , زوجین شاغل.