بررسی کارآیی سنجش از دور طیفی در برآورد رطوبت سطحی خاک و مقایسه آن با دادههای حرارتی به منظور مدیریت آبیاری مزارع نیشکر

رطوبت خاک یکی از پارامترهای مهم در مدیریت منابع آب، خاک و گیاه میباشد. روش های مدل ذوزنقه حرارتی و ذوزنقه نوری جدید از روش های سنجش از دوری است که با ترکیب داده های حرارتی و نوری، شاخصی برای برآورد میزان رطوبت خاک ارائه می کند. بنابراین تحقیق حاضر به منظور بررسی کارایی داده های سنجش از دور حرارتی و نوری به منظور تخمین رطوبت خاک و برنامه ریزی آبیاری در مزارع نیشکر خوزستان صورت گرفت. بدین منظور میزان رطوبت خاک برای ۹ گذر ماهواره های لندست ۸ و سنتینل ۲ با استفاده از روش های ذوزنقه حرارتی و نوری از فروردین تا مهرماه ۱۳۹۹ در کشت و صنعت نیشکر امیرکبیر محاسبه گردید. نتایج نشان میدهد مدل TOTRAM با میزان ضریب تبیین ۰/۸۲ و میزان خطای RMSE و NRMSE برابر با ۴/۴۵ درصد و ۱۲/۹ درصد، و مدل OPTRAM با میزان ضریب تبیین ۰/۹۳ و میزان خطای RMSE و NRMSE برابر ۳/۱۴ درصد و ۱۲/۱ قادر به تخمین مناسب رطوبت سطحی خاک در اراضی نیشکر می باشند. همچنین نتایج حاصل از بررسی کارایی نقشه های بدست آمده رطوبت خاک جهت برنامه ریزی آبیاری مزارع نیشکر نشان می دهد، که میتوان از این داده ها جهت برنامه ریزی آبیاری با میانگین خطای متوسط NRMSE برابر با ۱۶ و ۹ درصد به نسبت داده های زمینی زمان آبیاری به ترتیب برای مدلهای TOTRAM و OPTRAM استفاده نمود. در این خصوص داده های مدل OPTRAM به دلیل قدرت تفکیک مکانی بهتر داده های نوری نسبت به داده های حرارتی و از طرفی تاثیرپذیری کمتر نسبت به عوامل محیطی از قبیل دما و رطوبت نسبی هوا و همچنین اثر پیکسل های مجاور، از کارایی بالاتری برخوردار هستند.

Keywords:

برنامه ریزی آبیاری , مدل ذوزنقه حرارتی , مدل ذوزنقه نوری , رطوبت خاک , سنجش از دور