بررسی تاثیر آموزش درس برنامه ریزی تحصیلی –شغلی برخودپنداره دانش آموزان دختر مقطع سوم راهنمایی شهرستان قدس در سال تحصیلی 90-91

هدف از این پژوهش تعیین اثر آموزش درس برنامه ریزی تحصیلی شغلی بر خود پنداره، دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهرستان قدس سال 90-91 بود. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 69 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد، وتحت آموزش درس برنامه ریزی تحصیلی-شغلی قرار گرفتند جهت جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه خودپنداره راجرز دارای 09 سوال 1گزینه ای که خودپنداره را در دو بعد خود واقعی و خود ایده آل می سنجد استفاده شد، این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه و مرحله پی گیری بود، جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون لوین، آزمون کوواریانس و آزمون t هم بسته) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که: 1) آموزش درس برنامه ریزی تحصیلی – شغلی بر خود پنداره واقعی دانش آموزان موثر و در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است. 2) آموزش درس برنامه ریزی تحصیلی – شغلی بر خود پنداره ایده آل دانش آموزان موثر و در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است.

Keywords:

برنامه ریزی تحصیلی – شغلی , خود پنداره , دانش آموزان