تغییرات بیوشیمیایی و فعالیت برخی آنزیم های مهارکننده ROS در پاسخ به تنش شوری در گیاه کینوا
Publish place: Journal of Genetics and Plant Breeding، Vol: 1، Issue: 1
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 37
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GPB-1-1_007
تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1403
Abstract:
هدف: کینوا با نام علمی Chenopodium quinoa گیاهی هالوفیتی است که توانایی زنده ماندن در شرایط شور را دارد. در این مطالعه با بررسی پاسخ های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی یک رقم تجاری و پرکاربرد کینوا نسبت به سطوح مختلف تنش شوری آب دریا اطلاعات نوینی در جهت کاهش اثرات منفی تنش شوری بر خصوصیات رشدی و عملکردی و استفاده از این اطلاعات در برنامه های به نژادی این گیاه ارائه شده است. مواد و روش ها: به جهت بررسی تجمع برخی اسمولیت ها (گلایسینبتائین و پرولین)، پراکسید هیدروژن (H۲O۲) و مالون دی آلدئید (MDA) و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانت دخیل در تنش شوری شامل کاتالاز، پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز، ژنوتیپ تیتیکاکا کینوا تحت تاثیر دو سطح شوری dSm-۱ ۹/۶ و dSm-۱ ۸/۱۳ به همراه شاهد در چهار تکرار با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی کشت و پس از اعمال تیمار شوری، در بازه های زمانی از شش ساعت تا هشت روز، نمونه برگی تهیه شد. نتایج: بر اساس نتایج حاصله میزان تجمع پراکسیدهیدروژن در شوری dSm-۱ ۸/۱۳ به مراتب بالاتر (P ≤۰.۰۰۱) از dSm-۱ ۹/۶ بود. به دنبال افزایش سوپراکسیدهیدروژن و تولید ROS، میزان پراکسیداسیون لیپیدها نیز افزایش یافت و شاخص مالون دی آلدئید نیز در هر دو سطح شوری طی روزهای تنش افزایش (P ≤۰.۰۰۱) نشان داد.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که گیاه کینوا با افزایش تجمع اسمولیت ها و همچنین افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان می تواند از بروز تنش اکسیداتیو و ایجاد خسارت به گیاه در شرایط تنش شوری جلوگیری نماید. گیاه کینوا قادر است با فعال نمودن پاسخ های بیوشیمیایی و آنزیمی با تنش شوری مقابله نموده و با برقراری هموستازی سلولی مانع خسارات بیشتر تنش شوری شود.
Keywords:
Authors
سیده ساناز رمضانپور
دانشیار، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
حسن سلطانلو
دانشیار، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
سید ابراهیم سیفتی
استادیار، گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران.
سحر سادات حسینی
دانش آموخته دکتری، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
