اثر تغییر شماره منحنی روی هیدروگراف سیلاب در یک حوزه آبخیز عکس العمل سریع (مطالعه موردی: حوزه آبخیز خیاوچای اردبیل)
Publish place: Modeling and Managing Water and Soil، Vol: 4، Issue: 1
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 41
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MMWS-4-1_021
تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1403
Abstract:
ارتباط بارندگی-رواناب یکی از پراهمیت ترین موضوع ها در هیدرولوژی است. سیستم مدل سازی حوزه های آبخیز (WMS) یکی از نرم افزارهایی است که می تواند هیدروگراف سیلاب مربوط به حوزه های آبخیز را شبیه سازی کند. منطقه مورد مطالعه حوزه آبخیز خیاوچای، با مساحت حدود ۱۳۴ کیلومتر مربع در غرب استان اردبیل، جنوب شهرستان مشگین شهر واقع شده است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثر شماره منحنی روی هیدروگراف سیلاب در یک حوزه آبخیز دارای عکس العمل سریع انجام شد. در این پژوهش از بارش حداکثر روزانه ۱۱ ایستگاه استفاده و توزیع آماری پیرسون تیپ ۳ با استفاده از نرم افزارEasyFit انتخاب و مقادیر بارش در دوره های بازگشت دو تا ۱۰۰ ساله محاسبه شد. بارش حداکثر روزانه وارد نرم افزار GIS شده و مجدد نرمال بودن داده ها کنترل شدند. هم چنین، با روش IDW، درون یابی انجام شد. میانگین حداکثر بارش روزانه با دوره های بازگشت مختلف به بارش شش ساعته تبدیل شد. برای حوزه آبخیز الگوی بارش SCS و WMO مقایسه شدند و الگوی بارش WMO انتخاب شد. حداکثر دبی مشاهداتی حوزه آبخیز با EasyFit برای دوره های بازگشت دو، پنج، ۱۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ سال محاسبه شد. با استفاده از GIS نقشه های فیزیوگرافی تهیه شد. با نرم افزارArc Hydro نقشه DEM اصلاح شد. شبیه سازی هیدروگراف سیلاب برای دوره های بازگشت دو تا ۱۰۰ ساله انجام شد و دبی حداکثر سیلاب شبیه سازی شده با دبی سیلاب مشاهداتی مورد مقایسه قرار گرفت. مقدار خطای نسبی و میانگین ریشه مربعات خطا برای دوره های بازگشت دو تا ۱۰۰ سال به ترتیب ۱۳/۱۹ درصد و ۱۶/۸ متر مکعب برثانیه محاسبه شد. نتایج شبیه سازی هیدروگراف سیلاب نشان داد که با افزایش دوره بازگشت حداکثر دبی با شیب بیش تر افزایش می یابد. اثر تغییر شماره منحنی روی دبی های حداکثر سیلاب در دوره بازگشت کم به مراتب بیش تر از دوره بازگشت زیاد است، به نحوی که در دوره بازگشت ۱۰۰ سال با افزایش ۲۵ درصد شماره منحنی دبی حداکثر سیلاب ۳۸/۶ برابر شده، درحالی که در دوره های بازگشت دو سال دبی حداکثر ۶۳ برابر افزایش داشته است. نتایج حاکی از آن است که کم ترین تغییر در نوع کاربری باعث افزایش شدید دبی سیلاب در منطقه می شود.
Keywords:
Authors
مجید رئوف
استاد، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
ژیلا کاظمی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
رئوف مصطفی زاده
دانشیار، گروه منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، پژوهشکده مدیریت آب، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
یاسر حسینی
استاد، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
سجاد میرزایی
دانشجوی دکتری، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
