ارزیابی مفهومتعادل بخشی در طرح منظر محله خوب بخت

توجه به بافت فرسوده و نوسازی آن یکی از مقولاتی است که در سال های اخیر در عرصه شهرسازی کشورمان جایگاه ویژه ای یافته است. یکی از اهداف مهمی که برای نوسازی بافت های فرسوده در نظر گرفته شده، عادلبخشی به بافت استت.تعادل بخشی که به ایجاد فرصتهای برابر رشد و خارج ساختن شهر از حالت دوقطبی می پردازد،، هکارهای مختلفی جهت تحقق دارد. توزیع متعادل جمعیت در بافت، ایجاد اختلاط اجتماعی، ، یعمتعادل امکانات و خدمات شهری، توزیع متعادل فرصت ها و بهبود کیفیت محیط زیست انسانی از این دست راهکارها است. . تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی –تحلیلیو شیوه ی گردآوری داده ها اسنادی است که ابتدا بهمعرفی مفهوم تعادل بخشی و راهکارهای تحقق آن پرداخته است و سپس به ارزیابی میزان توجه به این راهکارها در پروسه نوسازی محله خوب بخت از ناحیه امام علی (ع) منطقه ۱۵ شهر تهران ، ، نوان یکی از اولین طرحهای نوسازی شهر تهران با رویکرد جدید، می پردازد . د.پایان، نتایجنشان می دهدکه نوسازی بافت این محلهبا عدم توجه کامل بهاین راهکارها، نوسازی درونی و محتوایی ساختارهای اجتماعی ، ا،صادی و فرهنگی محله را مدنظر قرار نداده است و با تلاش های غالبا ظاهرگرا نتوانسته بافت را به حالت تعادل مطلب برساند.

ارزیابی مفهومتعادل بخشی در طرح منظر محله خوب بخت Keywords:

بافت فرسوده , نوسازی , تعادل بخشی , محله خوب بخت , ارزیابی