در محیط آموزشی ممکن است عوامل مختلف همچون زیاد بودن تکالیف درسی ، عدم علاقه دانش آموز به درس، استفاده معلم از روش-های تدریس نامناسب ، ضعف عملکرد مسئولین
مدارس و سایر موارد باعث ایجاد استرس در دانش آموز می گردد. درصورتی که دانش آموز از مهارتها و ویژگی های لازم برای مقابله با این رویدادهای استرسزا برخوردار نباشد، وضعیت حاد می شود و فرد دچار
دلزدگی تحصیلی می گردد. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بین تنظیم هیجانی با
دلزدگی تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت . این پژوهش ، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. از لحاظ نوع دادهها جز پژوهش های کمی ، به دلیل اینکه جمع آوری دادههای این تحقیق از طریق پرسشنامه بوده و بر مبنای اعداد می باشد و هم چنین یکی از اهداف انجام این پژوهش ، تعمیم نتایج بود، محقق به دنبال عینیت بخشیدن به آنها به صورت کمی و عددی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را
دانش آموزان شهر سنندج تشکیل داد. که ۱۳۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش ، برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه تنظیم هیجانی گرانفسکی و همکاران (۲۰۰۲) و پرسشنامه
دلزدگی تحصیلی ، توسط پکران و همکاران (۲۰۰۲) استفاده شد. و پایایی آن از طریق از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد به ترتیب ۷۵/۰ و ۷۸/۰ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از اساتید و متخصصان تایید گردید. میزان ضریب همبستگی پیرسون بین راهبردهای
تنظیم هیجان و
دلزدگی تحصیلی دانش آموزان (۷۴۲/۰(r= می باشد، که مقدار قوی و مثبت و دارای جهت معکوس می باشد، یعنی با افزایش میزان راهبردهای تنظیم هیجان،
دلزدگی تحصیلی دانش آموزان کاهش می یابد و بلعکس .