واکاوی جایگاه تربیت دینی و ترویج فرهنگ اسلامی در مدارس متوسطه دوم

امروزه با ظهور تلویزیون، کامپیوتر و سایر فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی ، نوجوانان و حتی بسیاری از بزرگسالان استفاده از تخیل را متوقف کرده و بلکه قوای فکری و ذهنی بچه ها را دچار نوعی آشفتگی نموده است . وضعیت بحرانی مذکور زمانی اهمیت فراوان پیدا می کند که محتوای برنامه های رسانه های فوق روح و جسم دانش آموزان را هدف قرار داده و آنها را از مسیر صحیح تربیت ، بخصوص تربیت اخلاقی و دینی گمراه سازد. از طرف دیگر، با توجه به واقعیت های موجود، امروزه تعلیم و تربیت دینی ترویج فرهنگ اسلامی در بسیاری از مدارس کشور ما به صورت سطحی و زودگذر است و در ذهن و ضمیر مخاطب جای نمی گیرد. کلاس های دینی ، آموزه های رفتاری را به عادات سلوکی تبدیل نمی کنند . شیوه های مورد استفاده در بسیاری از مدارس به گونه ای است که نه آموزش دینی تا زمان اقناع فکری ، و نه تربیت تا نیل به تثیبت قلبی و درونی سازی ادامه می یابد. با اینکه دانش آموزان تا قبل از ورود به دانشگاه، سال ها با کلا س های دینی همراهند، اما متاسفانه این جریان به درونی سازی ارزش ها و رفتارهای دینی در آنها منجر نمی شود. آموزش مفاهیم دینی و ترویج فرهنگ اسلامی نیز مانند هر علم دیگری نیاز به شناسایی و به کارگیری اصول و روش های صحیح ، کارآمد و موثر دارد. بنابراین ، همان گونه که شناخت خصوصیات و توانایی های نوجوانان در بهینه سازی آموزش مفاهیم دینی امری مسلم است ، شناخت اصول و روش های مربوط به آموزش مفاهیم دینی نوجوانان نیز ضرورت دارد. بدین ترتیب ، اگر آموزش مفاهیم دینی دانش آموزان بدون توجه به اصول و روش های صحیح آموزشی انجام پذیرد. در این پژوهش به بررسی تعلیم و تربیت دینی و ترویج فرهنگ اسلام در مدارس متوسطه دوم پرداخته می شود.

Keywords:

تعلیم و تربیت دینی , فرهنگ اسلامی , مدارس , متوسطه دوم