در جامعه ی امروز، آموزش و پرورش تنها وسیله ی رسیدن به توسعه ی متوازن و پایدار و پیشرفتهای علمی و فناورانه است . تغییرات سریع زندگی معاصر، نیاز به آموزش به روز و به هنگام و کسب آمادگی برای روبه رو شدن، پذیرش یا رد و هماهنگی با تغییرات در ابعاد گوناگون زندگی را ضروری می سازد. بنابراین همسازی و سازگاری مطلوب با تغییرات در جامعه از عهدهی تعلیم و تربیت صحیح و مترقی برمی آید.
معلمان و متولیان تعلیم و تربیت جزء اولین گروهی هستند که در آنها بایستی حالت پذیرش و آمادگی برای تغییرات به وجود آید؛ چرا که هر نوع تغییر و اصلاح در سیستم آموزش و پرورش بدون همکاری و مشارکت
معلمان علاقمند به تغییر، غیرممکن است . به باور علمای تعلیم و تربیت در نظام آموزش و پرورش، نیروی انسانی برای اجرای برنامه درسی و تحقق اهداف نظام آموزشی نقش حیاتی ، انکار ناپذیر و قطعی دارد و در بین نیروی انسانی شاغل در آموزش و پرورش هم نقش معلم برجسته تر، پررنگ تر و موثرتر است تا آنجا که میزان موفقیت و پیشرفت یک نظام آموزشی به صورت مستقیم با توانایی و
صلاحیت حرفه ای معلمان همبستگی و ارتباط دارد. بنابراین هر نظام آموزشی برای موفقیت در فرایند تعلیم و تربیت رسمی باید
معلمان شایسته و با صلاحیتی را جذب، تربیت و استخدام نماید. البته فرایند انتخاب و استخدام
معلمان با صلاحیت و باکفایت پایان کار تلقی نمی شود و نظام آموزشی برای استمرار و تداوم فرایند با کیفیت مطلوب تعلیم و تربیت باید آموزش مداوم و ارتقای صلاحیت های نیروی انسانی به ویژه
معلمان را مدنظر قرار دهد.تغییرات برنامه های آموزشی و درسی به تناسب تغییرات و پیشرفتهای علمی و فناوری از یک طرف و اصلاحات و دگرگونیهای نظام آموزشی به تبعیت از تغییرات سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی در سطح ملی و جهانی از طرف دیگر نیاز به ارتقای صلاحیت های حرفه ای
معلمان و توانمندسازی آنها را برای نظامهای آموزشی ضروری و ناگزیر ساخته است .