بکارگیری سیستم اطلاعاتی جغرافیایی(GIS) در مدیریت بحران بافت فرسوده شهری

برنامه ریزی و مدیریت سوانح و حوادث طبیعی که سبب تحمیل خسارتهای جانی، مالی و محیطی به فضاها و ساکنان مناطق شهری میشود، باید بهمنزله یک راهبرد اساسی در همه مراحل برنامهریزی و برنامههای توسعه شهری مد نظر قرار گرفته شود. ایمنی شهرها به ویژه بافت فرسوده و تاریخی در برابر مخاطرات و مدیریت بحران آن یکی از اهداف برنامه ریزی شهری بوده و در این راستا اولین گام، اطلاع از میزان تاب آوری محلات بافت فرسوده و مدیریت آن در برابر مخاطرات است. بافت های فرسوده شهری دارای مشکلات متعددی در زمینه های کالبدی، محیطی، اجتماعی و اقتصادی هستند، که زندگی ساکنان در این گونه بافت ها را با مشکل مواجه ساخته است. بر اساس بررسی های انجام شده، حدود درصد زیادی از جمعیت کشورها در معرض خطرات ناشی از وقوع زلزله قرار دارند. از این رو، بافت های فرسوده به دلیل مشکلات موجود از آسیب پذیری بالایی در صورت وقوع زلزله برخوردارند. با این وجود در تهیه طرح های بهسازی بافت های فرسوده و سایر طرح های شهری، از نظریه های مدیریت بحران از الزامات است. لذا اهمیت و توجه مسئولین شهری را طلب می کند تا با تدابیر و برنامه های پیشگیرانه لازم مانع تخریب بافت های فرسوده و یا حتی مسکونی شوند تا اینکه کمترین میزان خسارت مالی و جانی و مدیریت بحران را در سطح شهرها داشته باشیم.

بکارگیری سیستم اطلاعاتی جغرافیایی(GIS) در مدیریت بحران بافت فرسوده شهری Keywords:

بافت های فرسوده , طرح های شهری , وقوع زلزله