چالش های توسعه پایدار و عدالت زیست محیطی در هزاره سوم

با افزایش جمعیت جهان در هزاره سوم و محدودیت منابع طبیعی در عمل شکاف بزرگی میان توسعه پایدار و عدالت زیست محیطی مشاهده می شود که مهمترین قربانی این تعارض. محیط زیست، طبیعت، منابع طبیعی و حقوق نسل های کنونی و آینده است. در عین حال با مدیریت منابع و استفاده از انرژی های پاک و قابل تجدید و کاهش انتشار گازهای گلخانه می توان به این وضعیت پایان داد و همین طور با اجرای اصول علمی مربوط به تنظیم جمعیت این مصائب کاهش خواهد یافت. مهمترین مسئله مورد مطالعه در این تحقیق تلاش برای احیاء پروسه توسعه پایدار و عدالت زیست محیطی در یک بستر مناسب است و هدف از انجام این تحقیق آن است که با چالش های پیش روی تحقق توسعه پایدار و عدالت زیست محیطی در هزاره سوم آشنا شده و درصدد مرتفع کردن این چالش ها در اسرع وقت باشیم. بنابراین روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و یافته های تحقیق ثابت می کند که انسان عصر کنونی در تلاش برای داشتن رفاه بیشتر بدون احساس مسئولیت نسبت به آینده آن چنان از منابع طبیعی استفاده می کند که گویا قرار است که قرن ۲۱ آخرین قرنی باشد که جهان شاهد حیات بشریت خواهد بود. از سوی دیگر نتایج تحقیق ثابت می کند که با لحاظ انواع اسناد بین المللی زیست محیطی و توجه به موازین حقوق بشر بویژه نسل سوم حقوق بشر که شامل حق بر محیط زیست سالم است و همین طور استفاده از تجربیات موفقکشورها و سازمان های بین المللی فعال در زمینه محیط زیست بایستی به نحوی از محیط زیست بهره برداری نمود که علاوه بر پایداری محیط زیست بتوان به توسعه پایدار و عدالت زیست محیطی برای نسل های کنونی و آینده دست یافت و زندگی را برای همه موجودات زیست کره زمین خوشایند نمود.

Keywords:

توسعه پایدار , حق بر محیط زیست سالم , عدالت زیست محیطی , هزاره سوم , برنامه محیط زیست ملل متحد