اثربخشی طرحواره درمانی بر ناگویی هیجان در زنان افسرده مراجعه کننده به کیلینیک های روانشناسی
Publish place: 4st international conference of educational sciences, counseling, psychology and social sciences
Publish Year: 1403
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 82
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
RVCONF04_072
Index date: 12 October 2024
اثربخشی طرحواره درمانی بر ناگویی هیجان در زنان افسرده مراجعه کننده به کیلینیک های روانشناسی abstract
این تحقیق به منظور تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر ناگویی هیجان در زنان افسرده مراجعه کننده به کیلینیک های روانشناسی صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به کیلینیک های مشاوره ناحیه ۵ شهر تهران (۴۲ کیلینیک دولتی و غیردولتی) که از بین مناطق ۲۲ گانه شهر تهران به صورت تصادفی انتخاب شد در نیم سال دوم سال ۱۴۰۲ می باشند. جهت تعیین نمونه با توجه به جامعه افراد ۲۵-۴۵ سال که نمرات پرسشنامه افسردگی بک، را توسط روانپزشک دریافت نمودند و تشخیص افسرده دریافت کردند به صورت هدفمند انتخاب و سپس پرسشنامه ناگویی هیجان بر روی آنها اجرا شد. از بین آنها ۳۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب و سپس با همین روش به دو گروه ۱۵ نفره (آزمایش و گواه) گمارده شدند و پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (۱۹۹۷) بر روی آن ها اجرا شد. سپس گروه آزمایش مداخله به مدت ۱۰ جلسه، هفته ای دوبار، هرجلسه ۱ ساعت، پروتکل طرحواره درمانی یانگو همکاران (۲۰۱۱) را دریافت نمودند و گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت ننمود و سپس پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات، تحلیل کوواریانس چند متغیره به کار رفت و نتایج نشان دادکه بین میانگین های پس آزمون در گروه آزمایشی و کنترل از لحاظ ناگویی هیجان تفاوت آماری معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که طرحواره درمانی بر متغیر وابسته تاثیرگذار بوده است.
اثربخشی طرحواره درمانی بر ناگویی هیجان در زنان افسرده مراجعه کننده به کیلینیک های روانشناسی Keywords:
طرحواره درمانی , ناگویی هیجان و افسردگی
اثربخشی طرحواره درمانی بر ناگویی هیجان در زنان افسرده مراجعه کننده به کیلینیک های روانشناسی authors
نسیم حسن زاده
دانشجوی کارشناسی ارشد، روانشناسی شخصیت، دانشگاه واحدعلوم تحقیقات، تهران،ایران
حسین عباسیان
دانشیار، گروه آموزشی مدیریت آموزشی، هیات علمی دانشگاه خوارزمی، ایران
