توسعه ی خوشه های صنعتی در افزایش بهره وری و رشد اقتصادی

حدود دو دهه است که توسعه صنعتی مبتنی بر خوشه ها، به عنوان یک استراتژی نوین مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران درکشورهای صنعتی و در حال توسعه می باشد. هر قدر نگاه به حل مسائل از سطح بین المللی، ملی و بخشی به سمت منطقه ای ومحلی، مبتنی بر قابلیت های پویای سیستم های اجتماعی پیش می رود، توجه به کسب و کار خرد در قالب شبکه ارتباطی از اهمیتویژه ای برخوردار می شود. فقدان ارتباط بین واحدها و بدبینی نسبت به مخاطرات متداول کسب و کار، ویژگی بارز خوشه هایتوسعه نیافته است. خوشه های توسعه نیافته، در حالی که در دور باطلی از رقابت های شکننده گرفتار شده اند، به حال خود رها شدهو روز به روز از سود و بازدهی آنها کاسته می شود. برای بهبودی کسب و کار و تقویت مزیت های نسبی، ذینفعان ( کارآفرینان،سیاست گذاران، ارائه دهندگان خدمات و غیره) باید انجام فعالیت های مشترک هدفمند را در خوشه های توسعه نیافته بر عهده گیرندو سرمایه اجتماعی موجود متناسب با ظرفیت های منطقه را افزایش دهند. مطالعات شناختی در این زمینه، اعتماد آفرینی و تدوینچشم انداز در خوشه ها می تواند در برنامه ملی توسعه خوشه های صنعتی قرارگیرد، فرهنگ سازی، آموزش و همچنین ورودکارشناسان متخصص و باتجربه جهت پیاده سازی، هدایت و نظارت خوشه ها ی صنعتی تأثیرگذار باشد.

Keywords:

خوشه های صنعتی , تحول گرایی در اقتصاد , رشد اقتصادی , افزایش بهره وری