بررسی اثر زایکوترم و آهک هیدراته بر حساسیت رطوبتی مخلوطهای آسفالت بازیافتی جوانسازی شده با روغن ضایعاتی موتور

یکی از مشکلات پیش روی بشر در جوامع امروزی انباشت ضایعات شهری ، محدودیت منابع و مصالح در دسترس، مشکلات زیست محیطی ناشی از تولید خرده آسفالت و مزایای اقتصادی فراوان بازیافت سبب بهرهبرداری مجدد از مصالح موجود در صنعت روسازی شده است . استفاده از خرده آسفالت ، یکی از روشهای مناسب برای ترمیم ، بهسازی ، و بازسازی روسازی های آسفالتی بوده که در این روش رویه های آسفالتی که دچار خرابی وفرسودگی شده اند از سطح راه تراشیده شده و با افزودن مواد جوانساز و احیا قیر پیر شده موجود در آن با ترکیب در مخلوطهای آسفالتی بکر استفاده می شوند. مساله حساسیت رطوبتی که عموما به علت قرار گرفتن آب بین غشاء نازک قیری و سطح سنگدانه ایجاد می گردد از جمله مهم ترین خطراتی است که روسازی های آسفالتی را تهدید می کند. پدیده حساسیت رطوبتی (به خصوص خرابی عریانشدگی ) در ”مخلوطهای مستعد به حساسیت رطوبتی ” بیشتر مطرح می باشد. سنگدانه های سیلیسی یا مخلوطهای حاوی خردهآسفالت ، نمونه بارز چنین مصالحی هستند که لزوم مطالعه واصلاح ویژگی های چنین مخلوطهایی از اهمیت بالایی برخوردار است . هدف این پژوهش ، بررسی افزودن آهک هیدارته و زایکوترم در بهبود دوام مخلوط آسفالتی حاوی ۷۵% خرده آسفالت جوانسازی شده با روغن ضایعاتی موتور بود. ویژگی های مقاومت کششی غیرمستقیم ، حساسیت رطوبتی و افت وزنی از آزمایش کانتابرو مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفتند. برای جوانسازی و بازیابی خواص رئولوژیکی و مکانیکی مخلوطهای حاوی خردهآسفالت با توجه به تحقیقات پیشین ، از ۱۰ درصد روغن موتور ضایعاتی به عنوان عامل جوانساز استفاده گردید.

بررسی اثر زایکوترم و آهک هیدراته بر حساسیت رطوبتی مخلوطهای آسفالت بازیافتی جوانسازی شده با روغن ضایعاتی موتور Keywords:

مخلوط آسفالت بازیافتی , خردهآسفالت (RAP) , زایکوترم , آهک هیدراته , روغن موتور ضایعاتی