پیش بینی تمایل به رفتار پرخطر بر اساس انسجام خانواده ،تحمل ابهام و افکارمنفی تکرارشونده

هدف از انجام این پژوهش، پیش بینی تمایل به رفتار پرخطر بر اساس انسجام خانواده، تحمل ابهام و افکار منفی تکرارشونده در نوجوانان دختر شهر اهواز بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دختر شهر اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند. به این منظور ۲۵۲ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تمایل به رفتار پرخطر زاده محمدی و همکاران (۱۳۹۰)، انسجام خانواده رضویه و سامانی (۱۳۸۱)، تحمل ابهام مک لین (۱۹۹۳) و افکار منفی تکرارشونده هالان و کندال (۱۹۸۰) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین انسجام خانواده با تمایل به رفتار پرخطر رابطه منفی و معنادار؛ بین تحمل ابهام با تمایل به رفتار پرخطر دانش آموزان رابطه منفی و معنادار و بین افکار منفی تکرارشونده با تمایل به رفتار پرخطر دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود داشت (۰۱/۰p<). همچنین، بین انسجام خانواده، تحمل ابهام و افکار منفی تکرارشونده با تمایل به رفتار پرخطر در نوجوانان رابطه چندگانه وجود داشت (۰۱/۰p<). بنابراین می توان نتیجه گرفت، با بهبود انسجام خانواده و تحمل ابهام و کاهش افکار منفی تکرارشونده در افراد، تمایل به رفتار پرخطر در آنها کاهش یابد

Keywords:

تمایل به رفتار پرخطر , انسجام خانواده , تحمل ابهام و افکار منفی تکرارشونده