مطالعه تجربیات انتقال تکنولوژی در صنعت ریلی کشور و ارائه چند پیشنهاد برای بهبود وضعیف

با نگاهی اجمالی به آمار و ارقام در کشورهای مختلف دنیا، می توان دریافت میزان پیشرفتگی و رفاه عمومی هر کشور بستگی به میزان سرمایه گذاری آن کشور در بستر سازی صنعتی دارد. یکی از این بسترها راه ها و سیستم حمل و نقل عمومی است که البته در این بین حمل و نقل ریلی بعنوان ارزان ترین، امن ترین، کم مصرف ترین و پاکترین سیستم حمل و نقل شناخته می شود. با توجه به سند چشم انداز ایران 1404 که پیش بینی شده است که ایران بتواند به کشور اول در منطقه تبدیل شود. برای رسیدن به این مقام ضروری است که حمل و نقل عمومی به سطح بالایی از کیفیت و کمیت ارتقاء یافته و با توجه به تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی به الویت داشتن حمل و نقل ریلی به سایر سیستم های حمل و نقل، لازم است توجه خاصی به صنعت داشت. در کشور عزیزمان نیز مطالعات و تلاشهای زیادی در زمینه گسترش صنعت ریلی انجام شده ولی متاسفانه بگونه ای نبوده که ما را در این عرصه جهانی نماید. راه های مختلفی برای رسیدن به تکنولوژی برتر در هر صنعتی وجود دارد، یکی از راه های دست یابی به تکنولوژی روز دنیا، خریداری و انتقال تکنولوژی از کشورهای صاحب این تکنولوژی ها و در مرحله بعد بومی سازی، طراحی و توسعه این محصول در داخل کشور است. تجربه نشان داده است که بومی سازی و توسعه آن به نحو مطلوب انجام نشده است و امکان بهبود وضعیت در آن وجود دارد. در این مقاله ابتدا تعریف جامع از تکنولوژی ارائه شده و نمونه هایی از تکنولوژی های انتقال یافته در چند سال اخیر در صنعت ریلی معرفی شده و چند راهکار برای بهبود وضعیت در صنعت ریلی ارائه شده است.

Keywords:

راه آهن , انتقال تکنولوژی , بومی سازی تکنولوژی