پل قوسی سنگی تله زنگ ، در کیلومتر 587 راه آهن لرستان ، با یک دهانه اصلی 60 متر و نه دهانه 10 متری، در سالهای 1314 تا 1317 طراحی و اجرا شده است . در سال 1365 ، دهانه اصلی
پل بر اثر بمباران هوایی تخریب شد. به منظور برقراری هر چه سریعتر ارتباط، عرشه جدید بصورت 6 تی ر ورق فلزی، به طول 72 متر و به ارتفاع 2/5 متر، طراحی و در سال 1366 اجرا شد. پس از بهره برداری، مشخص گردید که عرشه دارای تغییر شکلها و لرزشهای بزرگ است، به نحوی که ادامه سرویس
پل را نامطمئن می سازد. با توجه به مشکلات مذکور، تقویت
پل در دو مرحله در سالهای 1370 و 1373 صورت گرفت . اگر چه این تقویت ها، برخی از مشکلات
پل را حل نمود، لیکن ارتعاشات بزرگ جانبی کماکان باقی ماند و ادامه بهره برداری را با م شکل مواجه ساخت . به منظور شناسایی مشکلات و یافتن راه حل های احتمالی، تصمیم گرفته شد تا آزمایش بارگذاری تمام مقیاس برروی
پل انجام شود. با انجام این آزمایشها، پاسخ سازه به صورت تغییر شکل ، شتاب و کرنش ثبت شد. بررس یها نشان داد که تغییرجانبی در حدود 5 بر ابر مقادیر مجاز بوده و مقادیر شتاب عرشه نیز به اعداد بزرگی در حدود1.0g بالغ می گردد. بر مبنای نتایج بدست آمده ، مدل اجزای محدود
پل بهنگام شد واز آن برای تحلیل در برابر بارهای استاندارد استفاده شد و نهایتا راهکارهای تقویت مناسب با در نظر گرفتن نکات اجرایی بصورت مقدماتی ارائه گردید.