نقش فضاهای سوم شهری در بهبود ادراک اجتماعی کودکان اوتیستیک: بررسی تاثیرات مثبت تعاملات اجتماعی در فضاهای عمومی

فضاهای سوم شهری، مانند پارک ها و میدان های عمومی، نقش مهمی در بهبود ادراک و تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم ایفا می کنند. این پژوهش به بررسی تاثیرات مثبت فضاهای سوم شهری بر ادراک و رفتار اجتماعی کودکان اوتیستیک پرداخته است. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی و تحلیل عواملی است که باعث افزایش تعاملات اجتماعی و بهبود ادراک کودکان اوتیستیک در این فضاها می شوند. روش پژوهش کیفی و با استفاده از مشاهده مستقیم، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با والدین و متخصصان، و تحلیل محتوای داده ها انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان مبتلا به اوتیسم ۳ تا ۱۵ ساله ساکن شهر کرمان و نمونه ای از متخصصان حوزه اوتیسم بوده است.یافته ها نشان داد که فضاهای سوم شهری با طراحی مناسب، از جمله استفاده از فضاهای سبز، نورپردازی ملایم و فضاهای تعاملی بازی، می توانند تعاملات اجتماعی کودکان اوتیستیک را افزایش داده و اضطراب آن ها را کاهش دهند. همچنین نقش والدین در تشویق کودکان به تعاملات اجتماعی و ایجاد فرصت های تعامل در این فضاها بسیار مهم ارزیابی شد. در نهایت، پیشنهاداتی برای بهبود طراحی و مدیریت فضاهای سوم شهری با هدف ارتقای کیفیت حضور و تعاملات اجتماعی کودکان اوتیستیک ارائه شده است. این پیشنهادات شامل ایجاد فضاهای آرام برای استراحت، برنامه های ویژه اجتماعی برای کودکان اوتیستیک و افزایش آگاهی جامعه در زمینه اوتیسم می باشد. این پژوهش گام موثری در بهبود کیفیت زندگی کودکان اوتیستیک از طریق طراحی فضاهای شهری مناسب است.

نقش فضاهای سوم شهری در بهبود ادراک اجتماعی کودکان اوتیستیک: بررسی تاثیرات مثبت تعاملات اجتماعی در فضاهای عمومی Keywords:

فضاهای سوم شهری , کودکان اوتیستیک , ادراک اجتماعی , تعاملات اجتماعی.