ارزیابی قابلیت های توریستی روستای ریجاب با تأکید بر توسعه پایدار با استفاده از مدل استراتژی SWOT و شاخص اقلیم گردشگری TCI

گردشگری روستایی یکی از شاخه های فرعی صنعت گردشگری است که عده ای آن را بخشی از بازار گردشگری و عده ای دیگر سیاستی برای توسعه روستایی قلمداد می کنند. هدف این مقاله ارزیابی قابلیت های توریستی و همچنین تعیین تقویم اقلیم گردشگری روستای ریجاب با استفاده از مدل های استراتژی SWOT و شاخص اقلیم گردشگری TCI می باشد. نتایج نشان داداز لحاظ قابلیت های توریستی، دارای نقاط قوت داخلی و قابلیتهای بالقوه توریستی بسیار بالایی است. بنابراین ضرورت اعمال استراتژیها و راهکارهای اساسی در جهت اولاً : تأکید بر نقاط قوت و بویژه جنبه توریستی، با از بین بردن یا کاهش تهدید ها، موانع پیش روی توسعه گردشگری، ثانیاً : استفاده از اصل مزیت نسبی و بهره گیری از عوامل بیرونی بخصوص، مجاورت با کوهستانهای دالاهو به عنوان فرصتی بهینه، در راستای پایداری سکونتگاههای روستایی منطقه تأکید دارد و از نظر شاخص اقلیم گردشگری TCI وضعیت اقلیم گردشگری روستای ریچاب در ماه های در ماه می، ژوئن، جولای، سپتامبر و ماه اکتبر شرایط ایده ال و رتبه ای بالا بوده وکه این شرایط نشان دهنده بهترین ماه های سال از لحاظ اقلیمی برای حضور گردشگر در روستای ریجاب می باشد. شاخص اقلیم آسایش گردشگری روستای ریجاب در ماه آگوست دارای شرایط عالی و مطلوب می باشد.

Keywords:

توریسم , گردشگری روستایی , روستای ریجاب , SWOT , TCI