لیشمانیا: مروری کوتاه بر پیشرفت های درمانی و تشخیصی

لیشمانیوز یکی از بیماری های مشترک میان انسان و حیوانات (زئونوز) است که میزان ابتلای به آن روزانه گزارش می گردد. این بیماری به سه فرمجلدی (سالک )، احشایی (کالاآزار) و جلدی -احشایی ظاهر می شود. ترکیبی از علائم بالینی و یافته های آسیب شناسی بالینی می توانند دامپزشک را به بیماری لیشمانیوز مشکوک نمایند. برای تشخیص لیشمانیوز تکنیک های مختلفی توسعه یافته است ، مثل تشخیص انگلی ، سرولوژیکی و مولکولی .FDAدو درمان miltefosin و lyposomal amphotericin B را برای درمان این بیماری تایید کرده است . سایر داروهای قابل استفاده نیز شامل pentavalent antimony، paromoycin، pentamidine، azole compounds می باشند. با این حال، همه این داروها معایبی داشتند که شامل واکنش های مضر ناشی از سمیت بالا، نیاز به تزریق وریدی ، نیاز به مراقبت های پیشرفته و دوره درمانی طولانی و همین طور در اغلب موارد، هزینه های زیادی را به فرد تحمیل می کردند. رویکردهای جدید شامل استفاده از نانوداروها، هوش مصنوعی و استفاده همزمان از دو یا چند دارو می باشد که سعی در پوشاندن معایب گفته شده دارند. این بیماری بدلیل تغییرات آب و هوایی (خشکسالی ) گسترش یافته است . در این شرایط نیاز است تا با نظارت مداوم وضعیت اپیدمیولوژیک مناطق درگیر، وسعت بیماری مشخص شود و نسبت به از بین بردن ناقلین و مخازن بیماری کوشش شود. امید است با پیشرفت روشهای تشخیصی ، روند بیماریابی در زمان اندک و با دقت بالا فراهم شده و دسترسی به دارو ها راحت تر و ارزان تر شوند.

لیشمانیا: مروری کوتاه بر پیشرفت های درمانی و تشخیصی Keywords:

لیشمانیا , زئونوز , نانودارو , هوش مصنوعی .