بررسی میزان فسفات زه اب اراضی کشاورزی برای استفاده مجدد در ابیاری

بحران اب یک چالش چندوجهی است که پیامدهای گسترده ای در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی به همراه دارد. از جمله پیامدهای ناشی از این بحران می توان به کاهش تولید محصولات کشاورزی، افزایش قیمت مواد غذایی، بروز قحطی و ناامنی غذایی، افزایش بیماری های ناشی از کمبود آب سالم، مهاجرت های اجباری تنش های اجتماعی و حتی درگیری های سیاسی اشاره کرد. مدیریت کارآمد منابع آب موجود، توسعه و بکارگیری فناوری های نوین در زمینه استخراج و تصفیه آب افزایش بهره وری اب در بخش های مختلف مصرف کننده و همچنین ارتقاء سطح آگاهی عمومی و فرهنگ سازی در زمینه مصرف بهینه اب، ازجمله راهکارهای مقابله با این بحران به شمار می روند. هدف اساسی در استفاده مجدد از زه آب، کاهش مقادیر رها شده آن است، به طوری که هم زمان بتوان از آن برای آبیاری و یا مصارف دیگر استفاده کرد. میزان فسفات به عنوان یکی از شاخص های مهم در سنجش کیفیت زه اب کشاورزی، نقشی حیاتی در این زمینه ایفا می کند. نتایج آزمایشات صورت گرفته در این تحقیق نشان می دهد که کمترین میزان فسفات ۰/۰۸ قسمت در میلیون در زهکش ۱ و رودخانه مشاهده شد. بیشترین میزان این پارامتر در زهکش ۲ در اسفند مشاهده گردید. میزان فسفات در دی ماه روند افزایشی از زهکش ۱ به سمت زهکش ۳ را نشان می دهد که یکی از مهم ترین دلایل آن استفاده از کود پایه فسفات آمونیوم در زمان بذرپاشی می باشد. به طور کلی میزان فسفات در زه اب زهکش ها بسیار از کمتر از استاندارد ملی (۵۰ میلی گرم بر لیتر) می باشد.

بررسی میزان فسفات زه اب اراضی کشاورزی برای استفاده مجدد در ابیاری Keywords:

زهاب کشاورزی , منابع آب , استفاده تلفیقی , فسفات