دانش آموزان مقطع ابتدایی: نقش واسطه ای اضطراب امتحان

ارتقای تندرستی به عنوان پیشبینیکننده توسعه پایدار، مدارس را برای مدلسازی رفتار سالم توانمند میسازد. تعاملات متعدد در محیط های واقعیو مجازی که جوانان امروزی در معرض آن قرار دارند، مدارس را وادار می کند تا راهبردهای آموزشی موثری را برای ارائه آموزش با کیفیت برایدانش آموزان و خانواده های آنها بررسی کنند. این مطالعه به بررسی رابطه بین اهمال کاری تحصیلی، اضطراب ارزیابی، بهزیستی ذهنی و عملکردتحصیلی می پردازد. از یک نمونه آسان از ۳۲۲ دانش آموز مقطع ابتدایی شهرستان ارومیه استفاده شد و پرسشنامه هایی برای سنجش تعللتحصیلی، اضطراب امتحان شناختی و بهزیستی ذهنی برای دانش آموزان اجرا شد. برای همان گروه هدف، سطح عملکرد تحصیلی با استفاده ازگزارش های شخصی شناسایی شد. پرسشنامه ها بین ماه آبان و آذر ۱۴۰۳ در قالب آنلاین اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از تحلیلهمبستگی و تحلیل مسیر استفاده کردیم. هم اضطراب امتحان و هم اهمال کاری تحصیلی با عملکرد و بهزیستی ذهنی همبستگی منفی دارند کهمنجر به کاهش عملکرد و بهزیستی ذهنی می شود. اهمال کاری ارتباط مثبتی با اضطراب امتحان دارد. اضطراب امتحان شناختی تا حدی رابطه بیناهمالکاری تحصیلی و بهزیستی ذهنی را میانجیگری میکند و به طور کامل رابطه بین اهمالکاری تحصیلی و عملکرد تحصیلی را واسطه میکند.بنابراین، اهمال کاری بالا به طور مستقیم و غیرمستقیم از طریق افزایش اضطراب امتحان منجر به کاهش عملکرد و رفاه ذهنی می شود که منجربه کاهش عملکرد و رفاه ذهنی می شود. در نتیجه بررسیهای نظری و عملی مشخص میشود که با توجه به سطح بالای اهمالکاری و همچنیناهمالکاری، در ایجاد راهبردهای آموزشی موثر برای پیشگیری و کنترل اهمالکاری و اضطراب ارزشیابی، اقدام مشترک عوامل آموزشی ضروریاست. اضطراب ارزیابی منجر به کاهش سطح رفاه دانش آموزان و ثبت عملکرد تحصیلی پایین شد. در دراز مدت، رفتار مخرب )به تعویق انداختن ورفتار مضطرب( می تواند عملکرد اجتماعی و حرفه ای پایینی ایجاد کند، که یک سوال تحقیقاتی برای یک مطالعه طولی آینده است.

دانش آموزان مقطع ابتدایی: نقش واسطه ای اضطراب امتحان Keywords:

اهمالکاری تحصیلی , اضطراب , عملکرد تحصیلی , بهزیستی ذهنی , آموزش , خودتنظیمی