بررسی کیفی تاثیر تاب آوری بر کیفیت زندگی و کاهش رفتارهای پرخطر

تاب آوری باعث سازگاری هر چه بیشتر آدمی با نیازها و تهدیدهای زندگی می گردد، تاب آوری به زبان ساده تطابق مثبت با شرایط ناگوار است . تاب آوری مولفه هایی دارد که این مولفه ها عبارتند از مهارت حل مساله ، خودکارآمدی ، معناداری زندگی ، دوستی و روابط اجتماعی ، ارتباط موثر، خودآگاهی ، عزت نفس ، کنترل هیجان ها، مسئولیت پذیری و هدف گرایی . کیفیت زندگی بدین معنا اشاره دارد که افراد بر اساس استانداردهای شخصی خود، راجع به زندگی شان به طور کلی و در حوزه های خاص چگونه فکر می کنند و چه احساسی دارند. سه بعد مهم این مفهوم شامل نظر فرد درباره سلامت کلی خود، رضایت از ابعاد جسمی ، روانی ، اجتماعی ، اقتصادی زندگی و نیز زیرمجموعه های این ابعاد است . کیفیت زندگی بالا، با رفاه عمومی و این احساس که زندگی ارزشمند است و کیفیت زندگی پایین با نارضایتی و حتی بی علاقگی به زندگی همراه است . رفتارهای تهدید کننده سلامت یکی از مهم ترین چالش های بهداشتی و روانی اجتماعی است که اکثر کشورهای جهان به نوعی با آن درگیر هستند و مشکلات گسترده و شدیدی را بر جوامع تحمیل می نمایند. در عصری زندگی می کنیم که آسیب های گوناگون روانی و اجتماعی نظیر"خشونت ، در دسترس بودن مواد مخدر و مشروبات الکلی "، رفتارهای نامشروع جنسی در آن بروز و شیوع پیدا کرده است . ظرفیت تاب آوری یک ویژگی مثبت و مطلوب است و به عنوان خصیصه ای پویا و قابل تغییر در نظر گرفته می شود که می توان آن را با روش های مختلفی از جمله ایجاد عوامل حمایت کننده موجودیا ایجاد عوامل حمایت کننده جدید افزایش داد. تحقیق در زمینه تاب اوری در جمعیت نوجوانان بسیار ضروری است چرا که این افراد در معرض آسیب هستند و اغلب در رفتارهای پرخطر درگیر می شوند.

بررسی کیفی تاثیر تاب آوری بر کیفیت زندگی و کاهش رفتارهای پرخطر Keywords:

تاب آوری , کیفیت زندگی , کاهش رفتارهای پرخطر