روش تدریس سخنرانی ،یکی از رایج ترین شیوههای آموزشی در بسیاری از کلاسها، با وجود مزایای خاص خود، معایب و محدودیت های قابل توجهی دارد که می تواند بر کیفیت یادگیری دانش آموزان تاثیر منفی بگذارد. در این تحقیق به بررسی معایب و اثرات منفی این روش پرداخته شد.یافته ها نشان دادند که این روش، تعامل و مشارکت فعال دانش آموزان را کاهش داده، منجر به یادگیری سطحی ، فراموشی سریع اطلاعات و عدم توجه به تفاوتهای فردی آنها می شود. همچنین ، این روش باعث کاهش انگیزه، خلاقیت ، تفکر انتقادی و فرصت های توسعه مهارتهای اجتماعی و ارتباطی دانش آموزان می شود. علاوه بر این ، فشار روانی ناشی از سرعت بالای ارائه مطالب و کمبود فرصت های پرسش و پاسخ ، اضطراب و کاهش اعتماد به نفس را در دانش آموزان به دنبال دارد. در این پژوهش پیشنهاداتی برای بهبود وضعیت آموزش، از جمله تلفیق روشهای تدریس فعال، استفاده از فناوری های نوین ، توجه به تفاوتهای فردی و تقویت تعاملات کلاسی ارائه شده است . به طور کلی ، نتیجه گیری شد که برای افزایش کیفیت یادگیری ، روشهای فعال و دانش آموزمحور باید جایگزین روشهای سنتی مانند سخنرانی شوند تایادگیری موثرتر و پایدارتر تحقق یابد.