تحلیل جابه جایی های ناشی از زلزله با استفاده از شبکه ایستگاههای دائمی GNSS

این مطالعه به بررسی تاثیر زلزله های مختلف بر جابه جایی های سطح زمین با استفاده از داده های ایستگاه های دائمی GNSS در ایران و کشورهای همسایه پرداخته است . هدف اصلی این پژوهش ، تحلیل جابجایی های ناشی از زلزله در ایستگاه های GNSS و ارتباط آن با ویژگی های زلزله مانند بزرگا و عمق است . داده های به دست آمده از چندین زلزله با بزرگا و عمق های متفاوت تحلیل شده و میزان جابه جایی ایستگاه ها در راستاهای مختلف (شمالی - جنوبی ، شرقی - غربی و عمودی) مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج نشان می دهد که زلزله هایی با عمق کم و بزرگای بالا بیشترین جابه جایی ها را در ایستگاه های نزدیک به مرکز زلزله ایجاد می کنند، درحالی که جابه جایی های عمودی کمتر مشاهده شده است . همچنین زلزله های رخ داده در کشورهای همسایه مانند ترکیه و افغانستان نیز تاثیرات مشابهی بر ایستگاه های مجاور داشته اند. این تحقیق بر اهمیت استفاده از شبکه های GNSS برای پایش جابه جایی های ناشی از زلزله تاکید می کند و نشان می دهد که این داده ها می توانند برای ارزیابی خطرات زلزله ، مدیریت بهتر بحران های پس از زلزله ، بهبود مدل های پیش بینی خطرات لرزه ای و توسعه ی سامانه های هشدار سریع مفید باشند. از سوی دیگر، دقت بالای داده ها و مدل سازیهای پیشرفته در این تحقیق ، اهمیت به کارگیری فناوریهای نوین را برای افزایش آمادگی در برابر زلزله و کاهش خطرات احتمالی برجسته می سازد.

تحلیل جابه جایی های ناشی از زلزله با استفاده از شبکه ایستگاههای دائمی GNSS Keywords:

GNSS , زلزله , جابه جایی