یکی از آسیب های اجتماعی رایج در مدارس دخترانه ، آرایش چهره به صورت افراطی می باشد. آرایش کردن از وابستگی های رایج هر عصری بوده و پیشرفت جوامع ، ساخت و استفاده از ملزومات آرایشی را نیز به اوج خود رسانیده است . هر چند آرایش کردن در مراسمات عروسی و جشن ها یکی از رسوم متداول در بین زنان می باشد ولی این امر در مدارس دخترانه و در بین دانش آموزان دختر به صورت غیر قابل باوری در حال افزایش می باشد. این کار، امری عادی نبوده و دارای پیامدهای فراوانی می باشد. به نظر می رسد
برنامه ریزی فرهنگی راهکار مناسبی برای مقابله با چنین آرایش های افراطی باشد. از همین رو هدف از پژوهش حاضر بررسی
امکان سنجی مقابله با آرایش های افراطی در مدارس دخترانه با رویکرد
برنامه ریزی فرهنگی می باشد. روش تحقیق در این نوشتار به صورت توصیفی تحلیلی بوده و نتایج تحقیق حاکی از این مطلب است که آرایش دانش آموزان دختر در مدارس دارای پیامدهای روانشناختی بوده و آگاهی سازی دانش آموزان دختر از پیامدهای
آرایش افراطی ، معرف ی سبک زندگی اسلامی و تربیت دینی به عنوان راهکارهای فرهنگی مناسبی در جهت مقابله با این آسیب می باشد .