خشکی یکی از مهمترین فاکتورهای محدود کننده رشد و نمو
گیاهان بوده و اثر گذار بر جوانه زنی ، رشد و نمو در
گیاهان میباشد. که به دلیل اثرات نامطلوب فیزیولوژیک ، بیوشیمیایی و مولکولی فراوانی که بر
گیاهان دارد باعث کاهش شدید رشد و نمو و محصول
گیاهان میشود. اثر
تنش خشکی بر ارتفاع بوته ، تعداد شاخه های اصلی ، تعداد شاخه های فرعی ، وزن خشک برگ، وزنخشک ساقه ، سطح برگ، درصد اسانس ،
عملکرد بیولوژیک و
عملکرد اسانس معنی دار بوده و افزایش شدت تنش منجر به کاهش در تمام صفات خواهد شد. یکی از تاثیرات بد خشکی بر روی بذور خواهد بود که با از دست دادن رطوبت قوه نامیه خود را از دست داده و تجدیدحیات آن را مختل می کند. در نقاط خاصی از کره زمین به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی ، عوامل تنشزا در تولید محصولات کشاورزی تاثیر منفی بیشتری دارند و کشاورزی در آن مناطق با تحمل هزینه بیشتر و بازده کمتر صورت میگیرد. ایران یکی از این کشورهاست که در اکثر نقاط آن تنشهای غیر زنده مهمی نظیر خشکی ، شوری، باد، دما و تنشهای زنده موجب کاهش
عملکرد و از بین رفتن حاصلخیزی خاک و در مواردی عدم امکان تداوم کشاورزی گردیده است . شناخت مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی مقاومت به خشکی در بهبود مشکلات ایجاد شده تحت شرایط خشکی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.