واکاوی زباهنگ مثبت نگری در ضرب المثل های زبان فارسی
Publish place: Culture and Folk Literature، Vol: 8، Issue: 34
Publish Year: 1399
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 58
This Paper With 36 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_CGLMO-8-34_008
Index date: 30 December 2024
واکاوی زباهنگ مثبت نگری در ضرب المثل های زبان فارسی abstract
ضرب المثل ها عبارات زبانی کوتاه به نظم یا نثر هستند که با ساختاری روان نشان دهنده بخشی از فرهنگ و تفکرات مردم جامعه ایاند که آنان را به کار می برند. از این رو، معمولا نسل به نسل منتقل می شوند و با مداقه و موشکافی می توان به ریشه های تاریخی و فرهنگی مستتر در آنان دست یافت. با این توضیح ضربالمثلها را می توان زباهنگ (زبان + فرهنگ) درنظر گرفت که نشان دهنده نوع نگرش، فرهنگ و تفکرات ارزشی مردم هر جامعه هستند. یکی از مواردی که در ضرب المثل های زبان فارسی مشهود است، تفکر مثبت نگری است که می توان آن را نوعی زباهنگ درنظر گرفت. در پژوهش حاضر نگارندگان با استفاده از بخش های هشت گانه الگوی SPEAKING هایمز (۱۹۶۷) به واکاوی زباهنگ «مثبتنگری» در ضرب المثلهای زبان فارسی پرداخته اند. بدین منظور تعداد ۹۹۶۲۱ ضربالمثل زبان فارسی که نشان دهنده فرهنگ و تفکرات اقوام ایرانی و جامعه فارسی زباناند، موشکافی شدند. از این تعداد، به منظور بررسی تفکر مثبت نگری، ۷۷۷ ضربالمثل که بار عاطفی مثبت داشتند، یادداشت و بهمنزله داده های پژوهش درنظر گرفته شدند. این مثلها به صورت کیفی و توصیفی در پرتو الگوی هایمز تحلیل شدند تا مشخص شود که زباهنگ مذکور در ضرب المثل های زبان فارسی به چه صورتی نمود پیدا کرده است و اهداف پربسامد آن، چه مواردی را دربر می گیرد. یافته های پژوهش نشان می دهد اهداف پربسامد استفاده از زباهنگ مثبتنگری به موارد پند و نصیحت (۳۰ درصد)، دعوت به شادی و نشاط (۳ درصد)، اغراق و بزرگ نمایی (۵ درصد)، تشویق به اتحاد و همکاری (۴ درصد)، دعا در حق مخاطب (۲ درصد)، پایبندی به عقاید مذهبی (۲۷ درصد)، ترغیب به صبر در کارها (۸ درصد)، و شکرگزاری (۲ درصد) اختصاص یافته است که در بافت های رسمی و غیررسمی با لحن های متفاوتی مانند لحن نصیحت آمیز (۴۵ درصد)، تعریفی (۸ درصد)، امیدوارانه (۳۶ درصد)، طنزآمیز (۸ درصد) و دعایی (۴ درصد) بهکار رفته اند. از آن جایی که بالاترین بسامد از نظر هدف در زباهنگ «مثبت نگری» متعلق به پند و نصیحت دادن به طرف مقابل است و لحن نصیحت آمیز نیز بیشترین مورد کاربرد لحن را به خود اختصاص داده است، بهنظر می رسد با توجه به فرهنگ قوی و غیرمستقیم گویی ایرانیان، آنان به صورت ضمنی نظرات خود را در قالب پند و نصیحت به دیگران منتقل می سازند.
واکاوی زباهنگ مثبت نگری در ضرب المثل های زبان فارسی Keywords:
واکاوی زباهنگ مثبت نگری در ضرب المثل های زبان فارسی authors
رضا پیش قدم
Professor of TEFL and Educational Psychology, Ferdowsi University, Mashhad, Iran.
علی درخشان
Associate Professor of TEFL, Department of English Language and Literature, Faculty of Humanities and Sociology, Golestan University, Iran.
شیما ابراهیمی
Assistant Professor of Persian Language and Literature, Ferdowsi University, Mashhad, Iran.
اعظم جنتی عطایی
MA in General Linguistics, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
