مطالعه اثر بکارگیری نانو ذرات در گل حفاری بر روی تورم شیل

ناپایداری دیواره چاه از جمله مشکلات اساسی پیشروی صنعت حفاری میباشد. از میان سازندهای حفاری شده، سازندهای شیلی به دلیل دارا بودن کانی های رسی و حساسیت زیاد این کانیها در برابر گلهای پایه آبی، عمدهی مشکلات ناپایداری را بهخود اختصاص دادهاند. کانیهای رسی موجود در شیل با جذب مولکولهای قطبی آب، افزایش حجم میدهند و تنش تورمی را به وجود میآورند که میتواند صفحات رس را از هم جدا کند و با تورم شیل موجب ریزش دیواره چاه شود. در این مطالعه بر اثرمسدودسازی فضای متخلخل شیل با استفاده از نانوذرات تکیه شد تا به این طریق فضای لازم برای تورم شیل محدود و از تورم شیل ممانعت شود. در این پژوهش، با افزودن نانوذرات سیلیکا در اندازههای 10 وnm 20 و با غلظتهای 2 و 5 درصد وزنی به یک گل پایه، گلهایی حاوی نانوذرات تهیه شدهاند. با اجراء آزمایش تورمسنجی با استفاده از دستگاه تورم سنجی خطی دینامیک، میزان تورم شیل در برابر این گلها مطالعه شد. نتایج بدست آمده با نتایج تورم شیل در برابر گل پایه مقایسه گردیدتا اثر نانوذرات بررسی شود. در این مطالعه کاهش چشمگیر تورم شیل در برابر گلهای حاوی نانوذرات مشاهده شده است.

Keywords:

ناپایداری دیواره چاه , شیل , تورم , نانوذرات