این پژوهش به بررسی تاثیر
آموزش حقوق بشر بر بهبود شیوه های
حل تعارض و کاهش رفتارهای
قلدری در میان
نوجوانان می پردازد. این مطالعه با استفاده از رویکردی ترکیبی (کمی و کیفی) بر روی ۴۰۰ نوجوان انجام شد که به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در طول یک مداخله ۱۲ هفته ای، شرکت کنندگان در گروه آزمایش در کارگاه های مشارکتی با تاکید بر همدلی، ارتباط غیر خشونت آمیز و اصول حقوق بشر شرکت کردند. ارزیابی های قبل و بعد از مداخله با استفاده از مقیاس های معتبر برای سنجش شیوه های
حل تعارض و رفتارهای
قلدری انجام شد. یافته های کمی نشان دهنده بهبود قابل توجه در راهبردهای مشارکتی
حل تعارض در گروه آزمایش، در کنار کاهش چشمگیر موارد
قلدری بود. بینش های کیفی نیز افزایش همدلی، ارتقاء آگاهی عاطفی و اتخاذ ارتباط غیر خشونت آمیز را به عنوان پیامدهای مهم مداخله برجسته کردند. این نتایج بر کارایی
آموزش حقوق بشر در پرورش تغییرات مثبت رفتاری و ایجاد محیط های آموزشی فراگیر تاکید می کند .این پژوهش، پشتیبانی مبتنی بر شواهد را برای ادغام
آموزش حقوق بشر در سیاست های آموزشی فراهم می کند و آن را به عنوان ابزاری تحول آفرین برای مقابله با پرخاشگری و تقویت
حل تعارض سازنده در میان
نوجوانان معرفی می نماید. این تحقیق ضمن اذعان به محدودیت هایی مانند اتکا به داده های خود گزارش شده، بر پتانسیل
آموزش حقوق بشر برای شکل دهی افراد همدل تر، مسئولیت پذیرتر و اجتماعی تر تاکید می کند که به پیشرفت جوامع فراگیر و صلح آمیز کمک می کند.