برنامه ریزی راهبردی بهسازی و بازسازی بافت های فرسوده با سنجش شاخص دسترسی نفوذ سواره معابر (مطالعه موردی: شهرک بزین منطقه ۱۰ شهرداری شیراز)

جابه جایی های یا حمل و نقل شهری یک جزء اصلی در زیرساخت شهری است و برای شکوفایی شهری ضروری است. بواسطه حمل و نقل مناسب، مشارکت اجتماعی به میزان قابل توجهی افزایش می یابد که این امر منجر به سطوح بالایی از عدالت اجتماعی می شود. طبق گزارش هابیتات (۲۰۱۲)کارشناسان در سراسر جهان خیابان های متراکم را به عنوان یکی از مهمترین کمبود زیرساختی و از آن به عنوان یکی از موانع شکوفایی یاد کرده اند (هایبات ۲۰۱۲، ص.۱۴۲). یکی از مسائل اساسی شهرهای تاریخی ، توجه به بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهر می باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی توسعه ای و روش آن توصیفی تحلیلی است. تلاش می گردد با استفاده ازشاخص میزان دسترسی نفوذ سواره به شناخت میزان بافت های فرسوده، زیست پذیری و چرخه بهسازی و نوسازی سطح یک شهرک دست یابیم. به عبارتی در این تحقیق زیست پذیری محدوده های مورد مطالعه از نظر یکی از شاخص فرسودگی کالبدی (دسترسی نفوذ سواره) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش از نرم افزاری Excel، Arc GIS و Google earth استفاده شده است. ۱۳۵ عارضه گذر شهری (بلوار، خیابان، زیرگذر، کوچه، بن بست و...) در این شهرک شناسایی و اطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید. فرایند به صورت است که ابتدا لایه عارضه معابر تهیه گردید سپس نوع (بلوار، خیابان، زیرگذر، کوچه، بن بست و...) مشخص و نهایتا عرض سواره آنها با استفاده از اسناد و بازدید میدانی تکمیل گردید. نتایج نشان می دهد وضعیت دسترسی واحدهای ساختمانی به معابر شهری در شهرک مورد نظر مناسب است و مشکل ترافیکی سواره در این شهرک ناچیز است و می توان با برنامه ریزی های مدون و جامع میزان آنها را روز به روز بهتر و بیشتر کرد. ۱۵ معبر درجه یک و ۱۰۰ معبر درجه دو در این شهرک شناسایی گردید. وضعیت نفوذ سواره در شهرک مطلوب می باشد.

برنامه ریزی راهبردی بهسازی و بازسازی بافت های فرسوده با سنجش شاخص دسترسی نفوذ سواره معابر (مطالعه موردی: شهرک بزین منطقه ۱۰ شهرداری شیراز) Keywords:

GIS , میزان نقوذ دسترسی , بافت فرسوده , شهرداری شیراز , منطقه ۱۰شهرداری شیراز