در سال های اخیر، مربیان با چالش افزایش مشارکت و مشارکت دانش آموزان در محیط های کلاسی دست و پنجه نرم کرده اند. یکی از رویکردهایی که محبوبیت پیدا کرده ، اجرای روشهای تدریس فعال و تعاملی است که دانش آموزان را تشویق می کند تا یادگیرندههای فعال باشند و فعالانه در فرآیند یادگیری مشارکت کنند. این مقاله به بررسی تاثیر این
روشهای آموزشی بر ارتقای مشارکت و مشارکت دانش آموزان در هر دو محیط آموزشی متوسطه و متوسطه می پردازد. هدف این تحقیق با تجزیه و تحلیل تاثیر تکنیک های
یادگیری فعال مانند بحث های گروهی ، فعالیت های حل مسئله و آزمایش های عملی است تا اهمیت رویکردهای تدریس پویا در پرورش یک محیط یادگیری مشارکتی را روشن کند. علاوه بر این ، این مقاله نقش ابزارهای آموزشی تعاملی ، از جمله پلتفرمهای مبتنی بر فناوری و ادغام رسانه های اجتماعی ، را در ارتقای همکاری و تعامل بین دانش آموزان بررسی می کند. از طریق بررسی شواهد تجربی ، این مطالعه بر مزایای استفاده از روشهای فعال و تعاملی در شیوههای آموزشی برای پرورش تجربه ای جذابتر و تعاملی تر در کلاس درس تاکید می کند. این یافته ها بینش های ارزشمندی را برای مربیانی ارائه می دهد که به دنبال بهینه سازی مشارکت دانش آموزان و به حداکثر رساندن نتایج یادگیری از طریق استراتژیهای آموزشی نوآور هستند. در پایان، مقاله اهمیت درگیر کردن دانش آموزان در فرآیند یادگیری را از طریق استفاده از روش های تدریس فعال و تعاملی را نشان می دهد. با ترویج مشارکت دانش آموزان، این روشها می توانند به طور قابل توجهی نتایج یادگیری را بهبود بخشند و درک عمیق تری از موضوع را تقویت کنند.