ارائه مدل عوامل فردی ارتقای سلامت روان مطالعه ی موردی اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران abstract
هدف در جهان امروز بهداشت و
سلامت روان از مهمترین و اساسی ترین مسئله جوامع بشری می باشد.
سلامت روان یا بهداشت روانی علاوه براینکه هدف هر جامعه ای است بلکه معیاری برای سلامت تک تک افراد آن جامعه نیز محسوب میگردد. چون فرد اول با خود و بعد با دیگران و محیطی که در آن زندگی میکنند توازن ایجاد می کند. بر این اساس پژوهش حاضر به ارائه مدل عوامل فردی ارتقای
سلامت روان اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران می پردازد. روش این پژوهش از نظر هدف کاربردی است چون نتایج حاصل از آن میتواند مورد استفاده ذینفعان تصمیم گیرنده قرار گیرد. لذا به روش اکتشافی انجام شده و نحوه گردآوری دادهها به روش آمیخته کیفی کمی ) صورت گرفته است. و ابزار گردآوری داده ها مصاحبه با خبرگان با انجام مصاحبه های تخصصی کدگذاری باز محوری انتخابی یا گزینشی ) که با روش گرندد تئوری نظریه زمینه ای و روش دلفی و پرسشنامه محقق ساخته است. جامعه آماری در بخش کیفی ۱۰ نفر از صاحبنظران و اندیشمندان و آگاهان در حوزه تعلیم و تربیت در آموزش عالی و مدیریت آموزشی و
سلامت روان بودند و در بخش کمی این پژوهش ۳۳۴ نفر از
اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ به روش تصادفی ساده نمونه گیری شدند برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختاری یافته و پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید که پایایی بدست آمده از پرسشنامه در حد مطلوبی (۰٫۸۲) گزارش شد. داده های بدست آمده در بخش مصاحبه نیمه ساختار یافته با استفاده از روش کد گذاری در محیط نرم افزاری MaxQDA مورد آنالیز قرار گرفت و پس از آن دادههای پرسشنامه جهت ارائه مدل در به روش معادلات ساختاری و با نرم افزار smart PLS بررسی شد. یافته ها یافته های کدگذاری شده نشان داد ۷ مولفه اصلی منش اخلاقی کیفیت زندگی استقلال، تسلط بر محیط احساس امنیت ادراک کارآمدی و بهره وری ۳ مولفه میانجی رضایت شغلی پذیرش خود و تعامل با محیط و ۲ مولفه تعدیلگر مدیریت ذهنی و سلامت (هیجانی شناسایی شدند. رتبه بندی نتایج تحلیل مسیر نشان داد که رضایت شغلی با تاثیر ۰٫۵۶۷ مهمترین عامل در ارتقای
سلامت روان است. نتیجه گیری نتایج تحقیق نشان میدهد بیشترین عوامل ارتقای سلامت روان، مبتنی بر محیط و حالات روانشناختی فرد است. فقدان اطلاعات در مورد مداخلاتی که برای اعضا هیات علمی انجام میشود وجود دارد. نتایج نشان داد. سیاست هایی که موفقیت سلامت روانی اعضاء هیات علمی را ارتقاء میدهند شامل مشارکت در تصمیم گیری میشود و فرصت هایی را برای افزایش دانش از سلامت و رفاه روانی فراهم میکند