توجه به
لکنت زبان و شناخت عوامل مرتبط با آن از اهمیت خاصی بر خوردار است. این اختلال زمانی پدید می آید که درجریان طبیعی گفتار، وقفه ای ناگهانی و غیرطبیعی به واسطه ی تکرار، کشیده گویی، به میان اندازی صداها و کلمات و قفل شدن دهان ایجاد شود و گاهی معمولا با رفتارهای وابسته همراه است یکی از عوامل مرتبط با این اختلال
خشم می باشد.
خشم آثار مختلفی در زندگی انسان دارد و برای بقای انسان و تسهیل پاسخ ها سازش یافته است.
خشم به عنوان هیجانی بنیادی با تهدید و ارزیابی منفی همراه است و پاسخ های فیزیولوژیک را فعال می کند و تمایلات رفتاری را تحت تاثیر می گذارد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر
خشم والدین بر روی
لکنت زبان
کودکان می باشد. پژوهش اخیر مطالعه ای تحلیلی-اسنادی است. نتایج این پژوهش نشان داد که در چند دهه اخیر،
خشم و پرخاشگری افزایش یافته است و شواهد تجربی زیادی آثار مخرب
خشم را در روابط انسانی نشان داده اند. همچنین درمان قطعی برای
لکنت زبان وجود ندارد. چراکه ماهیت دقیق بروز این اختلال هنوز ناشناخته است. اما مداخله سریع و پیگیر می تواند
لکنت را کنترل نماید و در نتیجه حاصل، یک گفتار طبیعی و روان باشد.