تاثیرگردوغباراتمسفری منطقه ی دهلران به دوشکل خشک و مرطوب برشاخصهای فیزیولوژیکی گیاه ذرت Zea mays L.)

اثرات بیوشیمیایی خاک بیابان مربوط به عناصرمیکرونوترینت و ماکرونوترینت است که مربوط به خشکی ها و سیستم های دریایی می باشد که درگذشته دراین نواحی وجود داشته اند و به شکل ویژه ای نقش کود را برای مناطق اقیانوسی دورافتاده دارند این گردوغبارها به عنوان منبعی ازریزذرات مغزی مثل فسفروآهن می باشند مشخص شده است که تحت شرایط مرطوب خاک بیابان ها تولید اهن قابل استفاده برای موجودات زنده را افزایش میدهد بااین وجود گردوغبار به شکل خشک به عنوان یک تنش برای گیاه شناخته شدها ست چرا که باخود اثرات ناشی ازورود فلزات سنگین به بافت گیاه را به همراه دارددراین مطالعه تاثیرگردوغبار منطقه دهلران دراستان ایلام برروی گیاه ذرت Zea mays L رقم کوردونا با استفاده ازدوتیمار گردوغبار مرطوب و خشک انجام شده و پارامترهای فیزیولوژی گیاه دراین دوشرایط اندازهگیری شده است نتایج سنجش پرولین نشان میدهد که گردوغبار مرطوب نقش تنش زا را برای گیاه به دنبال نداشته است اما درشرایط خشک تنش زا بوده است و همچنین افزایش انزیم پراکسیداز درشرایط خشک و مرطوب نشان دهنده تنش گردوغبار برگیاهان می باشد پیشنهادمیشود که گردوغبارنواحی بیابانی درشرایط ویژه شاید به عنوان یک منبع کودطبیعی عمل کند.

Keywords:

گردوغباراتمسفری خشک , گردوغباراتمسفری مرطوب , ریزذرات مغذی , گردوغبارمنطقه دهلران , پرولین و پراکسیداز