تاثیر تحلیل رفتار متقابل و حل مساله بر همدلی شناختی عاطفی زنان دارای اختلافات زناشویی

هدف بررسی حاضر تاثیر تحلیل رفتار متقابل و حل مساله بر همدلی شناختی عاطفی زنان دارای اختلافات زناشویی است. در کنار رویکردهای نظری مختلف که به دنبال تبیین و حل تعارض های زناشویی هستند، رویکرد تحلیل رفتار متقابل از جنبه وسعت کاربرد و عمق نظری برجسته است. از نظر عملی یکی از شیوه های گروه درمانی است. در تحلیل رفتار متقابل بیشتر بر روابط انسان ها با یکدیگر توجه می شود و اعتقاد بر این است که اگر افراد روابط سالم، مثبت و رضایت بخشی با یکدیگر داشته باشند و آن را جایگزین روابط تخریبی نمایند، قادر خواهند بود که از فشارهای روانی خود و دیگران بکاهند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بود که به روش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسازمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه هدف تمام زنانی هستند که در پائیز و زمستان سال ۱۳۹۸ برای حل اختلافات زناشویی خود به مراکز مشاوره خانه های سلامت منطقه ۱۱ شهرداری شهر تهران مراجعه نموده بودند که ۳۵ نفر از آنان به روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه همدلی شناختی و عاطفی نیرز و همکاران (۲۰۱۱، QCAE) بود. نتایج یافته ها نشان داد که با اطمینان ۹۹% فرضیه های پژوهش رد شده و آموزش تحلیل رفتار متقابل و آموزش حل مساله بر همدلی شناختی عاطفی زنان دارای اختلافات زناشویی موثر نیست. بنابراین با توجه به نتایج نمی توان از آموزش تحلیل رفتار متقابل و آموزش حل مساله برای بهبود همدلی شناختی عاطفی زنان دارای اختلافات زناشویی بهره برد.

تاثیر تحلیل رفتار متقابل و حل مساله بر همدلی شناختی عاطفی زنان دارای اختلافات زناشویی Keywords:

تحلیل رفتار متقابل , حل مساله , همدلی شناختی عاطفی , زنان دارای اختلافات زناشویی