دوران ابتدای کودکی مهمترین مرحله سراسر زندگیست و تا پایان هشت سالگی ادامه دارد و زیربنای آینده هر انسانی است. پدران عالوه بر نقش اقتصادی و تامین امرار معاش، نقش مهمی در تکامل و پرورش جسمی، عاطفی، اجتماعی، شناختی و گفتار و زبان فرزندان کم سن خود دارند. در این مطالعه
مروری روایتی براساس کلید واژه های نقش
پدر در تکامل دوران ابتدای کودکی، تربیت و پرورش کودک، رابطه
پدر و فرزند،
والدگری و بازی با کودک در پایگاههای اطلاعاتی Magiran, PubMed, Scopus, ISI و ISD، ۵۶ منبع انتخاب شدند یافته ها بیانگر آن است که
پدر با مشارکت در مراقبت از کودک و تعامل با او در همه جنبه های تکامل کودک یعنی تکامل شناختی، اجتماعی-هیجانی، گفتار و زبان و حرکتی کودک نقش داشته و عالوه بر آن به طور غیر مستقیم نیز با حمایت از همسر بر تکامل دوران ابتدای کودکی تاثیرگذار است. در مجموع، از آنجا که امروزه بیشتر بر سلامتی زنان تاکید می شود و سلامت مردان کمتر مورد توجه می باشد و از طرف دیگر علی رغم تمامی موارد یاد شده، در برنامه های پرورش کودک و خانواده، برای ترویج روابط سالم
پدر و فرزندی و مشارکت بیشتر
پدر در زندگی کودک توجه کمی به تاثیر برنامه های والدین برای پدران شده است. بنابراین پیشنهاد می گردد آموزش پدران در مورد تکامل دوران ابتدای کودکی نیز همانند آموزش مادران مورد توجه قرار گیرد و ضمنا عالوه بر ارتقاء دانش پدران در مراقبت و پرورش کودک، ساز و کاری فراهم گردد که در آن مردان بتوانند تجربیات خود را در مورد تعامل با کودکان با هم به اشتراک گذارند. این فرصت ها می تواند در قالب انجمن هایی برای پدران، گردهمایی پدران، کارگاه های آموزشی و تورهای اجتماعی آموزشی ایجاد شوند. عالوه بر ایجاد چنین فضاهایی باید مهارت هایی را در مردان ارتقاء بخشید که ارتباط سالم با همسر، کودک و سایر اعضای خانواده برایشان تسهیل گردد. الزم است برای پدران اطمینان حاصل گردد که گروه های پشتیبانی به منظور کمک به ایجاد انگیزه در پدران و همچنین ارائه خدمات مشاوره به مردان نیز در دسترس می باشد.