بررسی اثر تغییر ترکیب شیمیایی بر تبلور و زینترینگ زیر پایه شیشه-سرامیک دندانی فلورکاناسیتی

هدف از این تحقیق، بررسی تبلور و زینتر شدن ترکیبات مختلف شیشه بر پایه فلورکاناسیت به منظور استفاده از ترکیب بهینه، به عنوان زیرپایه دندانی بود. شیشه سرامیکهای فلورکاناسیتی در سیستم SiO2-CaO-K2O-Na2O-CaF2 قرار دارند و از ویژگی منحصر به فردی برخوردارند از جمله اینکه دارای بلورهای تیغ های شکل درهم تنیده اند که باعث خواص مکانیکی مطلوبی می شوند. با توجه به منابع، سه ترکیب مختلف برای شیشه پایه در نظر گرفته شد که تفاوت آنها در میزان K2O و Na2O بود. از فریتهای شیشه ای تهیه شده، قرصهایی به روش پرس ساخته شد. با توجه به نتایج آنالیز حرارتی افتراقی (DTA)، شیشه سرامیکها با عملیات حرارتی دو ساعته حاصل شدند. نتایج آنالیز فازی (XRD)، تصاویر SEM و آنالیز نقطه ای (EDX) حاکی از بیشترین تبلور فاز فلورکاناسیت، در شیشه حاوی 10 درصد مولی K2O بود. همچنین رفتار زینتر شدن نیز از طریق اندازه گیری درصد انقباض خطی پخت، درصد جذب آب و چگالی حجمی (بالک) شیشه سرامیکها، بررسی و دمای بهینه 1000 درجه سانتیگراد برای تمامی ترکیبات، نتیجه گیری شد. سختی و استحکام خمشی نمونه های زینتر شده در دمای بهینه، به ترتیب به روش ویکرز و سه نقط های اندازه گیری شد. سختی در محدوده 707-639 HV میانگین استحکام خمشی در محدوده 237-160 MPa، بدست آمد. نمونه های حاوی 10 و 13 درصد مولی K2O، پس از زینتر در دمای بهینه به ترتیب، بیشترین و کمترین استحکام و سختی را نشان دادند.