برنامه ریزی رقابت پذیری شهری ازطریق گردشگری به منظور برندسازی شهری (مطالعه موردی شهر کرمانشاه)

امروزه باتوجه به شرایط جهانی شدن، برندسازی شهرها  باتوجه به  توان های گردشگری  از اهمیت بسزایی برخودار است واکثر مناطق بابرنامه ریزی در این زمینه سعی درتوسعه اقتصادی ومحرومیت زدایی بیشتر بااستفاده از گردشگری می باشند دراین پژوهش باتوجه به پتانسیل های بالای شهر کرمانشاه در زمینه گردشگری درصدد برنامه ریزی راهبردی برندسازی شهری بااستفاده از گردشگری  بودیم  روش پژوهش دراین مطالعه توصیفی-تحلیلی  وهدف آن کاربردی خواهد بود. داده ها واطلاعات موردنیاز ازمنابع کتابخانه ای وپیمایشی(پرسشنامه ومصاحبه) از متخصصین می باشد  تکنیک متاسوات براساس رهیافت داخل به خارج و دیدگاه مبتنی برمنابع است ورقابت پذیری شهرها ومناطق را فراهم می گند شهر کرمانشاه دارای قابلیت های بالایی برای جذب گردشگری به منظور رقابت پذیری شهری، منطقه ای وجهانی است که یافته های این پژوهش نشان می دهد دربین قابلیت وتوانایی های شهر کرمانشاه وجود بناهای تاریخی وفرهنگی  مانند طاق بستان ،تکیه ها ، خانه های تاریخی ، موزه هاو.. ، نقش مرکزیت صنایع دستی، تشابهات فرهنگی با افراد ساکن درعراق وترکیه، فرهنگ، اعتقادات وآداب ورسوم به عنوان پتانسیل های گردشگری کرمانشاه دارای چهار ویژگی(VIRO)  هستند ودرواقع این ویژگی بیشترین میزان تناسب راهبردی بامتغیرهای کلان موثر بر جذب گردشگرورقابت پذیری شهری ازطریق گردشگری درشهر کرمانشاه هستند. دربین متغیرهای کلان تاثیرگذار پاندمی کرونا، وجود تحریم ها علیه ایران، تغییرات آب وهوایی وبلایای طبیعی وکمبود اعتبارات دارای بیشترین میزان تاثیربررقابت پذیری شهری کرمانشاه هستند باتوجه به منابع ومتغیرهای کلان تاثیرگذار نقشه تناسب راهبردی ترسیم شد وراهکارهای مناسب ارائه گردید.

Keywords:

strategic planning , Urban competitiveness , tourism , urban branding , Kermanshah , برنامه ریزی راهبردی , رقابت پذیری شهری , گردشگری , برندسازی شهری , کرمانشاه