راهکارهای اقتصادی و اجتماعی کاهش بیابانزایی درمنطقه خورونایبند شمال کویر لوت

توسعه پایدارمنابع طبیعی کشورمستلزم شناخت دقیق و علمی این منابع و بهره برداری اصولی ازآنها می باشد قلمرو مورد مطالعه به وسعت 1.5 میلیون هکتارقسمت های جنوب غربی استان خراسان جنوبی و شرق استان یزد درشمال کویرلوت می باشد اهداف این تحقیق غنی نمودن بانک اطلاعات منابع طبیعی کشور شناخت قابلیت ها و محدودیت های عرصه های منابع طبیعی و غیره بوده است روش مطالعه طرح شامل سه مرحله جمع اوری اطلاعات و اسناد کارهای میدانی وستادی می باشد منطقه خور و نای بند شامل 62.9 درصد مرتع 0.1 درصد اراضی کشاورزی و 37درصد اراضی فاقد پوشش گیاهی میگردد تراکم انسانی درمنطقه تقریبا 0.16 نفردرتکیلومتر مربع میانگین سهم هرخانوار ازاراضی زراعی و باغی حدود 2.5 هکتار و میانگین تعداددام حدود 70واحددامی می باشد براین اساس جهت بهره برداری بهینه ازمنابع محیطی منطقه و مهارروند بیابانزایی موارد اقتصادی و اجتماعی ذیل پیشنهادمیگردد کنترل چرای دام ازطریق واگذاری مالکیت مراتع اموزش و ترویج کنترل تعداددام مدیریت مراتع احداث جاده و آبشخور و هدایت اعتبارات دولتی ، تامین بهینه معاش اهالی با استفاده ازرواج صنایع دستی جمع اوری و تولید گیاهان دارویی و صنعتی معدنکاری اکوتوریسم و جاذبه های آبدرمانی، حفاظت محیطز یست

Keywords:

اقتصادی و اجتماعی , بیابانزدایی , خورونایبند , لوت