بررسی حذف فنل ازمحیط آبی بوسیله گیاه عدسک آبی

Publish Year: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 660

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH09_092

تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392

Abstract:

اهمیت موضوع و هدف: تحقیقات قبلی نشان می دهد ک گیاهان آبزی می توانند آلاینده های آلی را با مکانیسم های مختلف از محیط های آبی حذف نمایند. با این وجود تحقیقات بسیار اندکی در باره اثر حضور سوبسترای آلی بر جذب مواد آلی مقاوم توسط گیاهان آبزی انجام شده است. هدف از این تحقیق بررسی و تعیین میزان توانایی حذف فنل توسط گیاه عدسک آبی و مشخص نمودن اثر دانسیته گیاه بر جذب غلظت های مختلف فنل بوده است. همچنین در این تحقیق اثر حضور گلوکز، لاکتوز، اتانول و اسید استیک بر جذب فنل توسط گیاه عدسک آبی مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روشها: در این تحقیق از گیاه عدسک آبی (لمنا مینور) به منظور مطالعه حذف فنل از محلول های آبی حاوی غلظتهای مختلف فنل استفاده شده است. تماس گیاه با محلول های فنل در ظروف در پوش دار در دو حالت: بدون حضور و با حضور سوبسترای آلی (گلوکز، لاکتوز، اتانول و اسید استیک) در آزمایشات جداگانه انجام شده است. غلظت های اولیه فنل عبارت بودند از : 20، 50 و 100 میلی گرم برلیتر و دانسیته گیاه در ظروف در آزمایشات جداگانه بین 12/5 تا 150 گرم بر متر مربع متغیر بود. کشت گیاه در کلیه ظروف بدون استفاده از مواد مغذی انجام شد. ظروف کنترل (فاقد گیاه) اما حاوی غلظت های معین فنل در شرایط مشابه مورد بررسی قرار گرفتند. پس از طی زمان تماس های متفاوت، نمون هایی از ظروف کشت اخذ و پس از فیلتراسیون، رو ش اسپکتروفوتومتری با استفاده از ماده واکنشگر 4-آمینوآنتی پیرین در طول موج 510 نانومتر مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: با افزایش غلظت اولیه فنل و دانسیته گیاه، جذب فنل توسط این گیاه کاه یافت. دانسیته بهینه گیاه برای حداکثر حذف فنل، 100 گرم بر متر مربع بدست آمد. در دانسیته 150 گرم بر متر مربع، هنگامی که گیاه سطح ظروف کشت را کاملاً پوشاند حذف فنل کاهش یافت. در آزمایشات، توجه ما به وجود یک محدودیت زمانی برای حداکثر حذف فنل توسط گیاه معطوف گشت که این مدت به غلظت اولیه فنل و نوع محیط کشت بستگی دات. در شرایط بهینه دانسیته (100 گرم بر متر مربع)، در حضور 100 میلی گرم بر لیتر از محلول های گلوکز، لاکتوز و اتانول بطور جداگانه، از میزان جذب فنل توسط گیاه عدسک آبی استه شد. در حضور تا 2000 میلی گرم بر لیتر اسید استیک، میزان جذب فنل توسط گیاه افزایش یافت. نتیجه گیری: گیاه عدسک آبی قادر به جذب فنل از محلول های آبی است. هنگامی که سطح آب اکملاً توسط گیاه عدسک آبی پوشیده شده باشد، میزان حذف فنل توسط گیاه کاهش می یابد. حضور مواد سوبسترای آلی از میزان جرب فنل توسط گیاه می کاهد.