بررسی آلودگی قارچی استخرهای اب گرم شهر توریستی سرعین در فصل تابستان سال 1384

Publish Year: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 824

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH09_257

تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392

Abstract:

زمینه و هدف: از آنجائیکه استفاده از اماکن عمومی مثل استخرها و سوناها یکی از راههای سرایت عفونت های قارچی سطحی و جلدی درانسان می باشد، لذا بررسی و مطالعه عوامل قارچی فرصت طلب و پاتوژن مستقر در این اماکن و جستجوی علل استقرار و بقاء آنها در این محیطها تحت کنترل می تواند کمک بسیار مؤثری در جهت اتخاذ تصمیمات مفید برای رفع آلودگی یا کاهش میزان آن و در نتیجه از بروز عفونت های احتمالی پیشگیری نماید. روش کار: این مطالعه که در تابستان سال 1384 انجام گرفت، 11 استخر آب گرم شهر توریستی سرعین به مدت سه ماه در فصل تابستان از نظر آلودگی قارچی مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری از استخرها و سوناها به طور تصادفی در ساعت های مختلف از شبانه روز ا نجام گردید. در این بررسی جمعاً 284 نمونه جمع آوری گردید که از این تعداد 214 نمونه مربوط به محیط استخرها، حکوزی ها، وانها، دوش ها و سوناها بودند که توسط موکتهای استریل شده نمونه گیری شدند و 70 نمونه مربوط به آب استخرها، جکوزی ها، وان ها و دوش ها بودند که در لول های آزامیش در پیچ دار استریل جمع آوری گردیدند. نمونه ها به طور جداگانه بر روی محیطهای سابورودکستروز آگار، سابرورودگستروز آگار حاوی اولئیک اسید و سابرودگسترز آگار حاوی کلرامفنیکل و سیکلو هگزامید تلقیح و به روش استاندارد کشت داده شدند. یافته ها: در نتیجه بررسی های انجام شده از مجموع 284 نمونه، 193 مورد از نظر رشد قارچی مثبت بودند که در این میان قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس با 44 پلیت مثبت (22/79%)، قارچ آسپرژسلویس فلدووس با 30 پلیت مثبت (15/54%)، قارچ آسپرژیلوس نایجر با 30 پلیت مثبت (15/54%) و قارچ پنی سیلیوم با 28 پلیت (14/5%) به ترتیب بالاترین میزان فراوانی را در میان قارچ های جدا شده داشتند. از طرف دیگر قارچ های اولوکلاددیوم، سپدونیوم، آکرمونیوم، پسیلوماسیس، استمفیلیوم و استرپتوماسیس هر کدام با یک پلیت مثبت به میزان (0/51%) کمترین میزان فراوانی را داشتند. در این بررسی هیچگونه قارچ درماتوفیتی از نمونه های موکت و آب جدا نگردید. همچنین در این بررسی هیچگونه قارچ پاتوژن دیمورفیک حقیقی جدا نگردی. نتیجه گیری: نتیجه این بررسی نشان می دهد که عدم وجود قارچ های بیماریزای درماتوفیتی و قارچ های مسبب بیماری های قارچی سطحی و جلدی بیانگر این قضیه است که آموزش کارگران، شستشو و ضدعفونی مداوم اسخرها و رعایت موازین بهداشتی کمک مؤثری در کاهش آلودگی داشته و از طرف دیگر خود آب گرم معدنی هم به عنوان عامل ضدعفونی کننده مطرح می باشد.