مدیریت دانش در بنگاه های خدماتی وابسته به سرمایه ی انسانی

جهانی که در حال سیر منطقی زندگی در آن هستیم شامل حرکت بی توقف و سریع پیشرفت های تکنولوژیکی و علمی است که رقابت پذیری در این عرصه در بنگاه های اقتصادی تنها با متمایز بودن در واکنش به تغییرات پیرامون ما میسرخواهد شد. مدیریت دانش فرآیندی است سازمان یافته جهت جمع آوری دانسته های مفید، جهت کسب کارایی و اثربخشی مطلوب در انجام فعالیتهای سازمان با رویکرد افزایش ارزش و خلق تمایز در مراحل جمع آوری، به اشتراک گذاری، استفاده و بازبینی. در مدیریت دانش سه عنصر مرتبط به هم فرد، فرآیند و فناوری وجود دارد و کلیه ملزومات حول این سه عنصر در گردش است و از اصول پایه ای هر لازم و ملزومی است. پروژه مدیریت دانش حاوی مراحل ششگانه می باشد که به علت پویایی دانش، همیشه در وضعیت عملیاتی است و شامل: شناسایی، تولید، ذخیره، اشتراک گذاری، استفاده و بازبینی و توسعه می باشد.تا زمانی که شناسایی وجود نداشته باشد تولید وجود نخواهدداشت، چرا که شناخت نقص دانش پرسنل است که منجر به تولید دانش می شود. به اشتراک گذاری دانش یکی از چالش های جدی در مدیریت دانش می باشد. تا زمانی که فرهنگ سازمانی در خصوص تسهیم دانش در بین سطوح مختلف سازمانی نهادینه نگردد، با توجه به ماهیت ذاتی فرهنگ سازمانی، دانش منتشر نخواهد شد. در این صورت جمع آوری و تبدیل دانش های صریح به ضمنی و بالعکس نیز محقق نخواهد شد. سرمایه انسانی بیشترین تاثیر را در بهره برداری مستمر از مدیریت دانش داشته و فرهنگ سازمانی و ادراکات فردی موانع بزرگی بر سر راه بنگاه ها خواهد بود.

Keywords:

داده , اطلاعات , دانش , مدیریت دانش , سازمان های یادگیرنده , واحد دانش , کاردانش