کاربست قاعده بسیط الحقیقه در اخلاق زیست محیطی

یکی از قواعد فلسفی که در حکمت متعالیه از اهمیت وافری برخوردار است قاعده بسیطه الحقیقه کل الاشیا و لیست بشی منها است. هر چند نقش درجه اولی این قاعده فلسفی اقامه بر وحدانیت خداوند است، لکن کاربردهای دیگری نیز برای آن وجود داشته که با برشماری ویژگی های مکنون در آن می توان به این کاربردها دست یافت. از جمله این ویژگی ها اثبات حیات در تمام مراتب هستی و کاربست آن در حوزه زیست محیطی می باشد. همانطور که وجود یک حقیقت واحد ساری است که به نحو تشکیک در همه موجودات جریان دارد صفات ذاتی و حقیقی او نظیر علم، اراده، قدرت و حیات نیز در همه موجودات سریان دارد. بنابراین همانگونه که همه موجودات از فیض وجود بهره مندند از صفات او که عین ذات اویند نیز بهره مند می باشند.به عبارت دیگر همه موجودات حتی جمادات نیز دارای حیات، علم، اراده و قدرت می باشند. بر این اساس کل هستی از قوس صعود هستی تا اخس مراتب وجود زنده و دارای حیات می باشند. در این پژوهش سعی داریم ضمن تشریح و تبیین قاعده بسیط الحقیقه به طرح نظریات مطرح زیست محیطی پرداخته و سپس به نقد هر یک از این نظریات در پرتو قاعده مذکور بپردازیم. ماحصل این نقد و بررسی طرح نظریه بدیع ملاصدرا در حوزه اخلاق زیست محیطی خواهد بود.

Keywords:

قاعده بسیط الحقیقه , طبیعت , محیط زیست , اخلاق زیست محیطی