بررسی تاثیر تثبیت بیولوژیک بر لغزش و رانش

جاده های جنگلی مهمترین وسیله دسترسی به عرصه جنگل می باشد نقش آنها دربهره برداری جنگل جنگلکاری تفرج و اجرای پروژه ها و طرح های جنگلداری بسیارمهم و حیاتی است یکی ازمهمترین اثارسوء ساخت جاده های غیراستانداردویاساخت جاده درمناطق سست رانش و لغزش دامنه های حاصل ازعبور جاده است یکی ازدلایل بسیارمهم لغزش و رانش که رهساله خسارت زیادی به ویژه دربخش راه سازی وارد می اورد ساخت ترانشههای بدون مطالعه درمناطق کوهستانی مباشد راه حلهای متفاوتی دربرخورد باهاین پدیده وجود دارد که ازمهمترین آن میتوان به تثبیت این دامنه ها به روش بیولوژی مهندسی اشاره کرد به کمک این روش تاحدامکان ازایجاددیواره های حائل بتنی و یابنایی اجتناب شده و نه تنها به زیابی طبیعت خدشه وارد نمی شود بلکه درزهینهه های سنگین دیواره سازی صرفه جویی خواهد شد امروزه درطرحهای جنگلداری شمال ایران ازاین تکنیک درمناطق مختلف باتوان اکولوژیک و شرایط اقلیمی متفاوت استفاده میشود زیست مهندسی مهندسی زیستی استفاده ازپوشش گیاهی به تنهایی یادرارتباط با ساختارهای مهندسی شهرسازی به منظور کاهش ناپایداری و فرسایش مربوط به زمینهای سراشیب می باشد این مورد باید بخش اساسی ازطراحی و ساخت همه جاده ها درمناطق تپه ای روستای یو شهری را به خود اختصاص دهد زیرا که اساسا یکی ازبهترین روشها را جهت مستحکم سازی سراشیبی ها دربرابر فرسایش خاک رافراهم می اورد