افزایش پایداری حرارتی و کاهش تنشهای پسماند کامپوزیتهای پلیمری با استفاده از نانوالیافکربنی

دراین تحقیق اثرنانوالیاف کربنی خواص حرارتی کامپوزیت های پلیمری بصورت ازمایشگاهی مطالعه شدها ست پلیمرها به دلیل ضریب انبساط حرارتی بالا پایداری حرارتی پایینی دارند ضریب انبساط حرارتی بالا سبب میشود که پلیمرهاباقرارگیری درمعرض گرادیان شدید دمایی دچارتغییرات ابعادی زیادی شوند همینطور اختلاف درضریب انبساط حرارتی پلیمروالیاف سبب القا تنشهای پسمانددرپلیمرهای تقویت شده با الیاف میشود نانوالیاف کربنی به دلیل ویژگیهای منحصربفرد مانند ضریب انبساط حرارتی بسیارپایین میتواندبه عنوان گزینه ای ایده ال برای پایداری حرارتی پلیمرها مورد استفاده قرارگیرد برای این منظورابتدا نانوکامپوزیت های نانوالیاف /اپوکسی دردرصدهای مختلف وزنی ازننوالیاف کربنی بااستفاده ازروش قالبگیری و التراسونیک ساخته و اماده سازی شد سپس ضریب انبساط حرارتی نمونه های نانوکامپوزیت بااستفادها زتحلیل ترمومکانیکی TMA بصورت ازمایشگاهی تعیین شد نمونه ها درابعاد 6×7×7 میلیمتر اماده شده و بانرخ 0/1 درجه برسانتیگراد ازدمای محیط تادمای 140درجه تحت افزایش دمایی قرارگرفت و تغییرابعادآنها با استفاده ازحسگر دستگاه با دقت بالا ثبت شد نتایج نشان میدهد که باوجود افزودن درصدهای وزنی بسیارپایین ازنانوالیاف کربنی کمتر از1درصد وزنی ضریب انبساط حرارتی پلیمراپوکسی به میزان قابل ملاحظه ای تا 32درصد کاهش می یابد

Keywords:

نانوکامپوزیت , نانوالیاف کربنی , ضریب انبساط حرارتی , آنالیز ترمومکانیکی , تنش پسماند