جداسازی ذرات معلق نفتی موجود در امولسیون با روش شناور سازی به کمک منعقد کننده های پلی الکترولیتی

از آنجا که پلی الکترولیت های طبیعی دارای منشاء طبیعی و قابل بازگشت به محیط زیست هستند استفاده ازآنها به عنوان منعقد کننده برای تصفیه پسابها بسیار مناسب است. در این مقاله از کیتوسان به عنان یک پلی الکترولیت کاتیونی، درمنعقد سازی امولیسیون حاوی ذرات دیزل به همراه شناور سازی ذرات به روش IAF استفاده شده است. تاثیر پارامترهای مختلف در لخته سازی دیزل توسط دستگاه کدورت سنجی اندازه گیری شده است. امولسیون مربوطه توسط دیزل تهیه شده از پالایشگاه تهران و ماده فعال کننده سطحی (سورفکتانت) ساخته شده است. اثر پارامترهای PH، غلظت منعقد کننده غلظت فعال کننده سطحی، دبی هوای تزریق شده و زمان هوادهی در پایین آوردن کدورت اولیه مورد بررسی قرار گرفت و در غلظت کیتوسان برابر با PH , 200ppm برابر 7 توانستیم با تنظیم دبی پمپ در 15 SCFM در 55 ثانیه کدورت را 96% کاهش دهیم.

Keywords:

شناور سازی , ذرات نفتی , منعقد کننده , کیتوسان , امولسیون , هوادهی