بررسی آلودگی میکروبی طرح های سالمسازی شنا در شرق گیلان

بهداشت و سلامت آب دریا یا دریاچه ارتباط مستقیمی با آب رودخانه هایی دارد که به آن می ریزند. با توجه به مشکلات عدیده جوامع کنونی در ارتباط با دفع زباله های خانگی و فاضلاب های شهری کمتر رودخانه ای را می توان یافت که آلودگی آن در حد استاندارد باشد. هدف این تحقیق بررسی اثر فاضلاب انسانی بر طرح های سالم سازی شنا در شرق گیلان است. در این مطالعه 4 حوزه 1-گل سسرخ چابکسر 2-ترانه دریا یا یاس رودسر 3-چمخاله 4-شهرداری بندرکیاشهر انتخاب و آب آنها از نظر بار باکتریایی و آلودگی میکروبی به وسیله شاخص های کل کلیفرم و کلیفرم مدفوعی و همچنین استرپتوکوک مدفوعی مورد سنجش قرار گرفت و با استانداردها مقایسه گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میانگین باکتری کلیفرم کل، باکتری های کلیفرم مدفوعی و استرپتوکوک مدفوعی به ترتیب 40/7608 ± 23/5916، 75/63 ± 35/89 و 69/53 ± 29/72 MPN در ml 100 بود که بین طرح های مردانه و زنانه از نظر بار آلودگی اختلاف معناداری وجود نداشت (05/0 < p). بررسی نتایج ماهانه نشان داد که میزان آلودگی باکتریهای کل کلی فرم، کلیفرم مدفوعی و استرپتوکوک مدفوعی در ماه تیر بیشترین مقدار بوده است. کمترین مقدار باکتری کلیفرم کل در اردیبهشت ماه و کمترین مقدار کلیفرم مدفوعی و استرپتوکوک مدفوعی در ماه دی مشاهده شد. از بین 4 شناگاه ذکر شده، شناگاه ترانه دریا یا یاس رودسر آلوده ترین شناگاه می باشد و دارای بالاترین مقدار باکتری های کلیفرم کل، کلیفرم مدفوعی و استرپتوکوک مدفوعی است. همچنین شناگاه بندر کیاشهر از نظر باکتری های کلیفرم مدفوعی و استرپتوکوک مدفوعی دارای کمترین آلودگی بود. ولی از نظر باکتری کلیفرم کل شناگاه چابکسر کمترین آلودگی را دارد. مقایسه نتایج این تحقیق با استاندارد وزارت بهداشت جمهوری اسلامی ایران نشان داد که شنا در سواحل شرق گیلان به دلیل آلودگی میکروبی و احتمال انتقال بیماری های منتقله از راه آب به انسان و وجود سایر خطرات بهداشتی مرتبط به سلامت شناگران اکیدا توصیه نمی گردد.

Keywords:

شرق گیلان , طرح سالم سازی شنا , فاضلاب انسانی , کل کلیفرم , کلیفرم مدفوعی , استرپتوکوک مدفوعی